Fortíðarþrái 10. apríl 2007 05:30 Það er er svo skrítið hvað þetta unga fólk í dag slæst mikið. Í gamladaga var ástandið ekki svona. Þá var ekki sparkað í hausa á öðrum, ó seisei nei. Þá var bara talað um að heilsast að sjómannasið og menn slógust í gamni við utanbæjarmenn. Þetta sagði vitur maður mér eitt sinn þegar ég starfaði sem óforskömmuð afgreiðslustúlka í hamborgarabúllu út á landi. það er svo undarlegt að þú skulir ekki vera dökkhærð miðað við hvað þú ert komin af laglegum fransmönnum af Skaganum. Þetta sagði lífsreynd kona mér rétt eftir að hún hefur hneykslast á öllum þessum útlendingum sem hún segir flæða yfir landið. það er skrítið að fólk haldi að við séum rasistar bara vegna þess að við viljum að „óheftur innfluttningur [sic] vinnuafls sé hagstjórnarmál ekki tilfinningamál“. Þetta skrifa stjórnmálamenn sem vilja verja strendur landsins fyrir útlendingum sem kynnu að smita landann af berklum og menga íslenska tungu. Það hvarflar að manni að sannleikskorn sé að finna í málflutningi þeirra en á fáum öðrum stöðum verður maður jafn greinilega var við hnignun móðurmálsins. Sömu menn virðast ekki vita að þeir geta sótt sér betur skrifaðan áróður gegn hinu óþekkta í ræðum stjórnmálamanna sem voru við völd á hernámsárunum. Það er svo skrítið að Íslendingar hafa í gegnum tíðina sýnt 6. ættlið Íslendinga í Vesturheimi meiri áhuga en nýjum Íslendingum. Við rennum eftir greinum fornra ættartrjáa, dáumst að því hvað Íslendingar í vestanhafs hafa verið duglegir að sýna íslenskri menningu áhuga en þekkjum lítið til uppruna nýrra Íslendinga í nágrenni okkar. Það er svo skrítið að stundum langar mann ekki til að hafa skoðanir eftir að sjálfskipaðir spekingar hafa deilt reynslu sinni af óumbeðinni góðmennsku. Þá kýs maður frekar að ræða um veðrið við afa sinn. Sá hinn sami segir það skrítið að í bernsku hans hafi veðurguðirnir verið mildari en nú á tímum. Nú sé bara svikasól á lofti og sumarvetur gerir æ oftar vart við sig. Jafnvel þótt menn segi tíð hlýnandi loftslags og heimsenda gengna í garð. Svo hellum við upp á kaffi og dæsum yfir heimsósómanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Mest lesið Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad Skoðun
Það er er svo skrítið hvað þetta unga fólk í dag slæst mikið. Í gamladaga var ástandið ekki svona. Þá var ekki sparkað í hausa á öðrum, ó seisei nei. Þá var bara talað um að heilsast að sjómannasið og menn slógust í gamni við utanbæjarmenn. Þetta sagði vitur maður mér eitt sinn þegar ég starfaði sem óforskömmuð afgreiðslustúlka í hamborgarabúllu út á landi. það er svo undarlegt að þú skulir ekki vera dökkhærð miðað við hvað þú ert komin af laglegum fransmönnum af Skaganum. Þetta sagði lífsreynd kona mér rétt eftir að hún hefur hneykslast á öllum þessum útlendingum sem hún segir flæða yfir landið. það er skrítið að fólk haldi að við séum rasistar bara vegna þess að við viljum að „óheftur innfluttningur [sic] vinnuafls sé hagstjórnarmál ekki tilfinningamál“. Þetta skrifa stjórnmálamenn sem vilja verja strendur landsins fyrir útlendingum sem kynnu að smita landann af berklum og menga íslenska tungu. Það hvarflar að manni að sannleikskorn sé að finna í málflutningi þeirra en á fáum öðrum stöðum verður maður jafn greinilega var við hnignun móðurmálsins. Sömu menn virðast ekki vita að þeir geta sótt sér betur skrifaðan áróður gegn hinu óþekkta í ræðum stjórnmálamanna sem voru við völd á hernámsárunum. Það er svo skrítið að Íslendingar hafa í gegnum tíðina sýnt 6. ættlið Íslendinga í Vesturheimi meiri áhuga en nýjum Íslendingum. Við rennum eftir greinum fornra ættartrjáa, dáumst að því hvað Íslendingar í vestanhafs hafa verið duglegir að sýna íslenskri menningu áhuga en þekkjum lítið til uppruna nýrra Íslendinga í nágrenni okkar. Það er svo skrítið að stundum langar mann ekki til að hafa skoðanir eftir að sjálfskipaðir spekingar hafa deilt reynslu sinni af óumbeðinni góðmennsku. Þá kýs maður frekar að ræða um veðrið við afa sinn. Sá hinn sami segir það skrítið að í bernsku hans hafi veðurguðirnir verið mildari en nú á tímum. Nú sé bara svikasól á lofti og sumarvetur gerir æ oftar vart við sig. Jafnvel þótt menn segi tíð hlýnandi loftslags og heimsenda gengna í garð. Svo hellum við upp á kaffi og dæsum yfir heimsósómanum.