Ó, þessir heltönnuðu tímar Gerður Kristný skrifar 19. júlí 2010 10:17 Í pósthrúgunni sem beið mín eftir sumarfrí gat að líta athyglisverða gjöf frá Arion banka. Þar var á ferðinni Einkaklúbbskort og bæklingur með nöfnum fyrirtækjanna sem bjóða korthöfum upp á alls konar tilboð. Þar kennir ýmissa grasa, svo sem afsláttar hjá fjórhjóla- og hestaleigu, gleraugna- og ísbúðum, keiluhöllum og fjölda veitingastaða. Pitsustaðir eru þar nokkuð áberandi en sveifli maður kortinu býðst til dæmis líka dágóður afsláttur af dýrindisréttum Rauða hússins á Eyrarbakka. Það er nú ekki ónýtt. Ekki þurfum við hjónin að sitja þar náföl því þökk sé Arion banka get ég nú tekið eiginmanninn með mér í brúnkumeðferð án þess að þurfa að greiða aukalega fyrir hann. Maðurinn verður þó eftir heima dytti mér í hug að bregða mér í vaxtarmótun sem bankinn reddar mér nokkurra þúsund króna afslætti af. Svoleiðis trakteringar er nefnilega aðeins fyrir konur. Í bæklingnum fylgir þessu tilboði ljósmynd þar sem klipið er með töng í húðina á maga ákaflega grannrar konu. Þetta líkist því helst að fulltrúi spænska rannsóknarréttarins sé að krefja hana sagna, kannski um innihald síðasta skyrhrærings. Ekki rugla vextinum sem þarna er mótaður saman við vextina sem koma á lánin okkar. Það duga víst engar tengur á þá. Einkaklúbbskortið frá Arion banka minnir mig óþægilega á fjárhag háskólaáranna. Þá þótti einmitt mikill fengur af því að vera í þessum klúbbi og gott ef ekki svolítil upphefð. Nema ég hafi oftúlkað nafnið á honum. Bankahrunið skaut sumum okkar einmitt að nokkru leyti aftur til háskólaáranna. Maður hefur þurft að velta hverri krónu fyrir sér á nýjan leik og reyna að stramma af langanir sínar og þarfir. Það hefði verið gaman ef markaðsdeild Arion banka hefði boðið upp á afslætti í almennilegum matvörubúðum, barnafataverslunum eða til dæmis bókabúðum. Það gæti nú verið búbót fyrir margar barnafjölskyldur í næsta mánuði þegar skólarnir hefja göngu sína á nýjan leik. Gjafir lýsa þeim sem gefur býsna vel um leið og þær sýna hvaða mynd hann hefur af þeim sem þiggur. Í ljósi þessa má þjóðin enn og aftur þakka fyrir langlundargeðið sem pestir, heyfellir og bankahrun hefur ekki tekist að murka úr henni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Olafsdóttir Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmar Heiðdal Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ég neita að trúa... Guðlaug Kristjánsdóttir Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Í pósthrúgunni sem beið mín eftir sumarfrí gat að líta athyglisverða gjöf frá Arion banka. Þar var á ferðinni Einkaklúbbskort og bæklingur með nöfnum fyrirtækjanna sem bjóða korthöfum upp á alls konar tilboð. Þar kennir ýmissa grasa, svo sem afsláttar hjá fjórhjóla- og hestaleigu, gleraugna- og ísbúðum, keiluhöllum og fjölda veitingastaða. Pitsustaðir eru þar nokkuð áberandi en sveifli maður kortinu býðst til dæmis líka dágóður afsláttur af dýrindisréttum Rauða hússins á Eyrarbakka. Það er nú ekki ónýtt. Ekki þurfum við hjónin að sitja þar náföl því þökk sé Arion banka get ég nú tekið eiginmanninn með mér í brúnkumeðferð án þess að þurfa að greiða aukalega fyrir hann. Maðurinn verður þó eftir heima dytti mér í hug að bregða mér í vaxtarmótun sem bankinn reddar mér nokkurra þúsund króna afslætti af. Svoleiðis trakteringar er nefnilega aðeins fyrir konur. Í bæklingnum fylgir þessu tilboði ljósmynd þar sem klipið er með töng í húðina á maga ákaflega grannrar konu. Þetta líkist því helst að fulltrúi spænska rannsóknarréttarins sé að krefja hana sagna, kannski um innihald síðasta skyrhrærings. Ekki rugla vextinum sem þarna er mótaður saman við vextina sem koma á lánin okkar. Það duga víst engar tengur á þá. Einkaklúbbskortið frá Arion banka minnir mig óþægilega á fjárhag háskólaáranna. Þá þótti einmitt mikill fengur af því að vera í þessum klúbbi og gott ef ekki svolítil upphefð. Nema ég hafi oftúlkað nafnið á honum. Bankahrunið skaut sumum okkar einmitt að nokkru leyti aftur til háskólaáranna. Maður hefur þurft að velta hverri krónu fyrir sér á nýjan leik og reyna að stramma af langanir sínar og þarfir. Það hefði verið gaman ef markaðsdeild Arion banka hefði boðið upp á afslætti í almennilegum matvörubúðum, barnafataverslunum eða til dæmis bókabúðum. Það gæti nú verið búbót fyrir margar barnafjölskyldur í næsta mánuði þegar skólarnir hefja göngu sína á nýjan leik. Gjafir lýsa þeim sem gefur býsna vel um leið og þær sýna hvaða mynd hann hefur af þeim sem þiggur. Í ljósi þessa má þjóðin enn og aftur þakka fyrir langlundargeðið sem pestir, heyfellir og bankahrun hefur ekki tekist að murka úr henni.