Allt fyrir almenning Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 27. janúar 2010 06:00 Ég hef búið í höfuðstaðnum í bráðum 13 ár en ég er landsbyggðarpía að upplagi. Kom til borgarinnar til að mennta mig listum og ílengdist. Ég flutti með allt mitt hafurtask í skottinu á hvítri súbarúbifreið systur minnar eitt haustið og hóf borgarbúskapinn í kjallaraskonsu á Njálsgötunni, ásamt vinkonu. Rataði ekki neitt, var strýtt í skólanum á grjóthörðum norðanhreimnum og þurfti að útskýra það margoft að, nei ég væri ekki frá Akureyri þó ég væri að norðan. Akureyri virtist einhvernveginn vera eini staðurinn sem borgarbúinn vissi að væri "úti á landi." Þegar ég sagðist vera alin upp í sveit innan um kindur og kýr mætti ég stórum spurnaraugum bekkjarfélaga minna sem tengdu sveitalífið við sögubækur og eitthvað sem forfeður okkar upplifðu. Ég hefði eins getað sagst hafa alist upp á Mars, landsbyggðin var ekki með í umræðunni. Ég skildi til dæmis aldrei þegar ég var lítil afhverju 17. júní var alltaf tengdur rigningu og roki. Fyrir norðan var alltaf sól í júní! Ég lét það gjarnan ergja mig hversu sjálfhverfir borgarbúar geta verið.Ég hef til dæmis háð ótal rimmur um réttlætingu þess að vegakerfið úti á landi sé bætt en það þykir óþarfi þegar hver maður sér að ekki er hægt að bíða lengur með tvöföldun akreina í borginni, breikkun aðreina, víslagningu gatnamóta, lagningu hraðbrauta í stokk og svo mætti lengi telja. Það væri einfaldlega ill meðferð á skattfé "almennings" að fara að bora göng og tvöfalda brýr einhversstaðar úti á landi. Hvað er þetta fólk líka að búa þarna á hjara veraldar þegar þar eru ekki einu sinni almennilegir vegir? Smám saman hef ég samt aðlagast borgarlífinu og líkar það vel. Fór fljótlega að drekka latte úr pappamáli og harði norðanhreimurinn linaðist allur upp. Áður en ég vissi af var ég farin að taka "strædó" og borða "pulsu"! Og núna er ég löngu orðin vön því að borgarbúar telji sig eina fólkið í landinu. Að þegar talað er um almenning sé verið að tala um þá og enga aðra. Það kom mér því ekkert á óvart en stakk mig þó, þegar útvarsstjóri kynnti niðurskurðinn hjá RÚV í fréttum um daginn. Meðal annars hefði verið ákveðið að hætta útsendingum svæðisstöðva RÚV á landsbyggðinni. Útvarpsstjóri sagðist með þessum aðgerðum vera að lágmarka skaðann af niðurskurðaraðgerðum stjórnvalda, fyrir eigendur Ríkisútvarpsins, það er að segja almenning! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Staða þorpshálfvita er laus til umsóknar Jón Daníelsson Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Öryggi og varnir Íslands Kristrún Frostadóttir,Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,Inga Sæland Skoðun Gerist þetta aftur á morgun? Ísak Hilmarsson Skoðun Gerræðisleg áform í anda Ráðstjórnarríkjanna Guðmundur Fertram Sigurjónsson Skoðun Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun Að reikna veiðigjald af raunverulegum aflaverðmætum Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Auglýsingaskrum Landsvirkjunar Stefán Georgsson Skoðun Þegar bráðamóttakan drepur þig hraðar Hólmfríður Ásta Hjaltadóttir Skoðun
Ég hef búið í höfuðstaðnum í bráðum 13 ár en ég er landsbyggðarpía að upplagi. Kom til borgarinnar til að mennta mig listum og ílengdist. Ég flutti með allt mitt hafurtask í skottinu á hvítri súbarúbifreið systur minnar eitt haustið og hóf borgarbúskapinn í kjallaraskonsu á Njálsgötunni, ásamt vinkonu. Rataði ekki neitt, var strýtt í skólanum á grjóthörðum norðanhreimnum og þurfti að útskýra það margoft að, nei ég væri ekki frá Akureyri þó ég væri að norðan. Akureyri virtist einhvernveginn vera eini staðurinn sem borgarbúinn vissi að væri "úti á landi." Þegar ég sagðist vera alin upp í sveit innan um kindur og kýr mætti ég stórum spurnaraugum bekkjarfélaga minna sem tengdu sveitalífið við sögubækur og eitthvað sem forfeður okkar upplifðu. Ég hefði eins getað sagst hafa alist upp á Mars, landsbyggðin var ekki með í umræðunni. Ég skildi til dæmis aldrei þegar ég var lítil afhverju 17. júní var alltaf tengdur rigningu og roki. Fyrir norðan var alltaf sól í júní! Ég lét það gjarnan ergja mig hversu sjálfhverfir borgarbúar geta verið.Ég hef til dæmis háð ótal rimmur um réttlætingu þess að vegakerfið úti á landi sé bætt en það þykir óþarfi þegar hver maður sér að ekki er hægt að bíða lengur með tvöföldun akreina í borginni, breikkun aðreina, víslagningu gatnamóta, lagningu hraðbrauta í stokk og svo mætti lengi telja. Það væri einfaldlega ill meðferð á skattfé "almennings" að fara að bora göng og tvöfalda brýr einhversstaðar úti á landi. Hvað er þetta fólk líka að búa þarna á hjara veraldar þegar þar eru ekki einu sinni almennilegir vegir? Smám saman hef ég samt aðlagast borgarlífinu og líkar það vel. Fór fljótlega að drekka latte úr pappamáli og harði norðanhreimurinn linaðist allur upp. Áður en ég vissi af var ég farin að taka "strædó" og borða "pulsu"! Og núna er ég löngu orðin vön því að borgarbúar telji sig eina fólkið í landinu. Að þegar talað er um almenning sé verið að tala um þá og enga aðra. Það kom mér því ekkert á óvart en stakk mig þó, þegar útvarsstjóri kynnti niðurskurðinn hjá RÚV í fréttum um daginn. Meðal annars hefði verið ákveðið að hætta útsendingum svæðisstöðva RÚV á landsbyggðinni. Útvarpsstjóri sagðist með þessum aðgerðum vera að lágmarka skaðann af niðurskurðaraðgerðum stjórnvalda, fyrir eigendur Ríkisútvarpsins, það er að segja almenning!
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun
Tími til að notast við réttar tölur Sigurjón Þórðarson,Eydís Ásbjörnsdóttir,Eiríkur Björn Björgvinsson Skoðun