Framhaldsmynd, takk Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 28. janúar 2013 13:00 Bíó. Jack Reacher Leikstjórn: Christopher McQuarrie. Leikarar: Tom Cruise, Rosamund Pike, Richard Jenkins, Werner Herzog, David Oyelowo, Robert Duvall, Jai Courtney, Alexia Fast. Það hefur verið bæði skrýtið og skemmtilegt að fylgjast með fyrrum sykursnúðnum Tom Cruise umbreytast í hasarhetju, en undanfarin ár hefur hann leikið í nokkrum vel heppnuðum harðhausamyndum. Líkamlegt atgervi hans á að vísu lítið í kjötflykki á borð við þá Schwarzenegger og Stallone en það sem Cruise skortir í kjöti bætir hann upp með sjarmanum. Jack Reacher var hugsuð sem fyrsta myndin í langlífri seríu um þessa vinsælu skáldsagnapersónu. Reacher er hugarfóstur breska spennusagnahöfundarins Lee Child og eru bækurnar um þennan dularfulla fyrrum hermann hátt á annan tug talsins. Framtíð seríunnar er þó í óvissu vegna ófullnægjandi aðsóknar í Bandaríkjunum en það breytir því ekki að þessi fyrsta mynd er þrælgóð. Myndin reynir aldrei að vera annað en hún er; í meðallagi gáfulegur reyfari með bílaeltingaleikjum og handalögmálum á víxl. Ærslasenurnar eru hráar og æsispennandi og eitthvað virðist Cruise kunna fyrir sér í áflogum. Rosamund Pike stendur sig með prýði í hlutverki fyrstu "Reacher-stúlkunnar" og hinn sérkennilegi þýski leikstjóri, Werner Herzog, er glæsilegt illmenni. Það er í raun stórmerkilegt að jafn vinsælli og rótgróinni kvikmyndastjörnu eins og Tom Cruise takist að sannfæra áhorfandann um að hann sé Jack Reacher. Hann lítur vissulega eins út og klikkaði Íslandsvinurinn sem hoppaði í sófanum hjá Opruh Winfrey en í rúmar tvær klukkustundir trúði ég því að hann væri bráðsnjall og stórhættulegur maður sem svífst einskis. Niðurstaða: Fantagóður formáli þess sem gæti orðið góð sería. Gagnrýni Mest lesið Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Gagnrýni Ein áhrifamesta grínleikkona Hollywood á lausu Lífið Róbert hættur við að mæta í hlaðvarp vegna viðtals við Albert Lífið Íslenskt La(m)bubu úr gæru, soðnu kindahorni og fiskaugum Tíska og hönnun Spennandi nýjungar í íslensku konfekti Lífið samstarf Þetta gúggluðu Íslendingar á árinu Lífið Pulp Fiction leikarinn Peter Greene látinn Bíó og sjónvarp Framkvæmdastjóri Eurovision bregst við ákvörðun Íslands Lífið Sigurvegari Eurovision skilar bikarnum Lífið Fréttatía vikunnar: Afsökunarbeiðni, fréttastef og blaðamannafundur Lífið Fleiri fréttir Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Aðeins of leiðinlegt til að vera skemmtilegt Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira
Bíó. Jack Reacher Leikstjórn: Christopher McQuarrie. Leikarar: Tom Cruise, Rosamund Pike, Richard Jenkins, Werner Herzog, David Oyelowo, Robert Duvall, Jai Courtney, Alexia Fast. Það hefur verið bæði skrýtið og skemmtilegt að fylgjast með fyrrum sykursnúðnum Tom Cruise umbreytast í hasarhetju, en undanfarin ár hefur hann leikið í nokkrum vel heppnuðum harðhausamyndum. Líkamlegt atgervi hans á að vísu lítið í kjötflykki á borð við þá Schwarzenegger og Stallone en það sem Cruise skortir í kjöti bætir hann upp með sjarmanum. Jack Reacher var hugsuð sem fyrsta myndin í langlífri seríu um þessa vinsælu skáldsagnapersónu. Reacher er hugarfóstur breska spennusagnahöfundarins Lee Child og eru bækurnar um þennan dularfulla fyrrum hermann hátt á annan tug talsins. Framtíð seríunnar er þó í óvissu vegna ófullnægjandi aðsóknar í Bandaríkjunum en það breytir því ekki að þessi fyrsta mynd er þrælgóð. Myndin reynir aldrei að vera annað en hún er; í meðallagi gáfulegur reyfari með bílaeltingaleikjum og handalögmálum á víxl. Ærslasenurnar eru hráar og æsispennandi og eitthvað virðist Cruise kunna fyrir sér í áflogum. Rosamund Pike stendur sig með prýði í hlutverki fyrstu "Reacher-stúlkunnar" og hinn sérkennilegi þýski leikstjóri, Werner Herzog, er glæsilegt illmenni. Það er í raun stórmerkilegt að jafn vinsælli og rótgróinni kvikmyndastjörnu eins og Tom Cruise takist að sannfæra áhorfandann um að hann sé Jack Reacher. Hann lítur vissulega eins út og klikkaði Íslandsvinurinn sem hoppaði í sófanum hjá Opruh Winfrey en í rúmar tvær klukkustundir trúði ég því að hann væri bráðsnjall og stórhættulegur maður sem svífst einskis. Niðurstaða: Fantagóður formáli þess sem gæti orðið góð sería.
Gagnrýni Mest lesið Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Gagnrýni Ein áhrifamesta grínleikkona Hollywood á lausu Lífið Róbert hættur við að mæta í hlaðvarp vegna viðtals við Albert Lífið Íslenskt La(m)bubu úr gæru, soðnu kindahorni og fiskaugum Tíska og hönnun Spennandi nýjungar í íslensku konfekti Lífið samstarf Þetta gúggluðu Íslendingar á árinu Lífið Pulp Fiction leikarinn Peter Greene látinn Bíó og sjónvarp Framkvæmdastjóri Eurovision bregst við ákvörðun Íslands Lífið Sigurvegari Eurovision skilar bikarnum Lífið Fréttatía vikunnar: Afsökunarbeiðni, fréttastef og blaðamannafundur Lífið Fleiri fréttir Jólatónleikar eru ekki tónlist. Þeir eru neyðaraðgerð Aðeins of leiðinlegt til að vera skemmtilegt Vonlaust í víkinni Hörkuhasar þótt persónusköpun skorti Bragðlaust eins og skyr með sykri Sambandslaus Hamlet Sjá meira