Tónlist í bústað Ingólfs

„Af því að við erum í bústað Ingólfs viljum við vera með kveðskap sem passar og ætlum að taka nokkur erindi úr Völuspá, það er í fyrsta sinn sem við ráðumst á það stórvirki.

Svo verðum við með texta úr Völundarsögu og nokkur danskvæði,“ segir Marta Guðrún Halldórsdóttir söngkona, sem er ein af Spilmönnum Ríkínís, sem syngja og spila í Landnámssýningunni í Aðalstræti 16 í kvöld, á safnanótt.



Spurð hverjir séu í bandinu svarar hún: „Við erum fjögur núna. Oftast erum við fimm. Auk mín eru maðurinn minn, Örn Magnússon, og Sigursveinn Magnússon bróðir hans og svo er dóttir okkar með, hún Ásta Arnardóttir. Strákurinn okkar, Halldór Bjarki Arnarson, er við tónlistarnám úti í Þýskalandi og því fjarri góðu gamni. Þetta er heimilisiðnaður, fjölskylduband og oftast æfum við í stofunni heima.



Marta segir Spilmenn Ríkínís hafa starfað saman í þó nokkur ár og leikið sér að gömlum þjóðlögum og tónlist úr ævafornum handritum. „Við söfnum lögum í sarpinn hægt og rólega,“ segir hún og segir handritin Himnodíu og Melódíu bara með nótur fyrir raddir en Spilmenn Ríkínís skreyti flutninginn með hljóðfæraleik.



Hljóðfæri hópsins eru forn. „Við erum með hörpu, gígju, og symfón,“ segir Marta Guðrún og útskýrir þetta síðasta nánar. „Symfón er svona forveri lírukassans, kassi með strengjum í og hjóli sem maður snýr.“

Hver kann á þetta? verður mér að orði. „Maður byrjar bara að fikta,“ segir hún hlæjandi. „Hljóðfærið útskýrir sig svolítið sjálft þegar maður skoðar það! Við spilum öll á öll hljóðfærin sem við erum með. Höfum verið með langspil líka en þó ekki í kvöld.



Hver var svo þessi Ríkíní sem sveitin kennir sig við? „Ríkíní var tónlistarkennari, franskur, og hann kom til landsins til að kenna söng á Hólum í Hjaltadal þegar skólinn þar var stofnaður árið 1106. Þaðan dreifist svo söngkunnátta um byggðirnar á Íslandi svo Ríkíní er í raun sá sem lagði grunninn að tónlistarmenntun landsmanna. Það er mjög fallega skrifað um hann og okkur fannst full ástæða til að halda nafni hans á lofti,“ segir Marta Guðrún og bætir við hlæjandi: „Sumum sýnist standa Spilmenn ríkisins og okkur sárnar ekkert þó við séum kölluð það!“



Tekið skal fram að tónleikarnir eru um 20 mínútur að lengd og verða leiknir þrisvar sinnum yfir kvöldið, á slaginu 20, 21 og 22.