Brjótum vítahringinn Rebekka Karlsdóttir skrifar 24. mars 2021 10:01 Undanfarið ár hefur kórónuveirufaraldurinn haft veruleg áhrif á daglegt líf námsmanna. Fjöldi stúdenta missti vinnuna í upphafi faraldursins og kom það mörgum í opna skjöldu að vegna þess að þau voru námsmenn áttu þau ekki rétt á atvinnuleysisbótum, þrátt fyrir að af launum þeirra sé greitt mánaðarlega í atvinnuleysistryggingasjóð. Þrátt fyrir ötula vinnu og mikinn þrýsting stúdenta undanfarið ár hafa yfirvöld ekki látið undan og veitt stúdentum þennan rétt. Samkvæmt fyrstu tölum úr könnun Eurostudent VII telja 72% íslenskra stúdenta að án vinnu hefðu þau ekki efni á að vera í námi. Þá telja 25 prósent íslenskra stúdenta að vinna þeirra hafi áhrif á námsframvindu, 31 prósent glímir við fjárhagslega erfiðleika og 43 prósent eyða 40 prósent eða meira af mánaðarlegum tekjum sínum í húsnæði. Sú staðreynd að 31% íslenskra stúdenta glími við fjárhagslega örðugleika getur ekki talist eðlilegt. Hvers vegna þurfa námsmenn að hafa fjárhagsáhyggjur og vinna með skóla? Grunnframfærsla Menntasjóðs námsmanna fyrir skólaárið 2020-2021 fyrir barnlausan stúdent í eigin- eða leiguhúsnæði eru rétt rúmar 112 þúsund krónur á mánuði. Dæmigert neysluviðmið, sem Félagsmálaráðuneytið áætlar, er 130 þúsund krónur. Þetta þýðir að grunnframfærsla lánanna er einungis 85% af dæmigerðu neysluviðmiði. Stúdentar eiga því að ná að lifa á upphæð sem er lægri en viðmið félagsmálaráðuneytisins fyrir mánaðarlegum útgjöldum. Hvers vegna fá námsmenn ekki framfærslulán sem duga fyrir útgjöldum? Vegna lágrar grunnframfærslu neyðast margir stúdentar til þess að vinna með námi. Einn stærsti sigur sem náðst hefur í lánasjóðsmálum á undanförnum árum er hækkun frítekjumarksins, þröskuldsins sem segir til um hversu mikið stúdent má þéna á ári áður en námslánið þeirra skerðist. Árstekjur flestra stúdenta eru meiri en frítekjumarkið segir til um. Vegna þess þurfa stúdentar að vinna enn meira og vítahringurinn heldur áfram. Þetta getur ekki talist eðlilegt. Röskva vill að grunnframfærslan verði hækkuð um 17 prósent hið minnsta svo að stúdentar sem taka námslán neyðist ekki til að vinna með námi og lenda í þessum vítahringi. Úthlutunarreglna vegna skólaársins 2021-2022 er að vænta á næstu dögum og vonum við að mennta- og menningarmálaráðherra sjái hag í því að tryggja stúdentum mannsæmandi grunnframfærslu. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á Félagsvísindasviði Break the vicious cycle In the past year the COVID-19 pandemic has had a significant impact on students' daily lives. Many students lost their jobs at the beginning of the pandemic so it came as a surprise to many that because of their status as students, they were not entitled to unemployment benefits, even though they pay each month into the Unemployment Insurance Fund. Despite hard work and students’ pressure in recent years, the authorities have not backed down and granted unemployment benefits to students. According to initial figures from the Eurostudent VII survey, 72% of Icelandic students believe that without work, they would not be able to afford to study. 25% of Icelandic students believe that their work affects academic progress, 31% struggle with financial straits and 43% spend 40% or more of their monthly income on housing. The fact that 31% of Icelandic students are struggling financially cannot be considered normal. Why do students have to worry about finances and work with studying? For a childless student in their own or rented housing, the maintenance support stipend from the Student Education Fund, for the school year 2020-21, is just over ISK 112.000 per month. A typical consumption standard, estimated by the Ministry of Social Affairs, is ISK 130.000. This means that the basic loan stipend is only 85% of the typical consumption standard. Students are therefore expected to survive on an amount that is lower than the Ministry of Social Affairs' criteria for monthly expenses. Why do students not get enough for living expenses? Due to low loan stipends, many students are forced to work along with their studies. In recent years, one of the biggest achievements in loan fund matters is the increase of the maximum income threshold, that indicates how much a student can earn a year before their student loan stipends are reduced. The annual income of most students is higher than the maximum income threshold. As a result, students need to work even harder and the vicious cycle continues. This can not be considered normal. Röskva wants the basic maintenance support stipend to be increased by at least 17%, so that students who take out student loans are not forced to work alongside their studies and end up in this vicious cycle. Allocation rules for the school year 2021-22 are expected in the next few days and we hope that the Minister of Education and Culture will see an advantage in ensuring students decent basic loan stipends. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Social Sciences. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hagsmunir stúdenta Mest lesið Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir Skoðun Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson Skoðun Grímulaus aðför að landsbyggðinni Sigurður Ingi Jóhannsson Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun Lærum af reynslunni Hlöðver Skúli Hákonarson Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað veit Hafró um verndun hafsvæða? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Ógnar stjórnleysi á landamærunum íslensku samfélagi? Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Grímulaus aðför að landsbyggðinni Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Menningarstríð í borginni Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Málfrelsið Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Austurland lykilhlekkur í varnarmálum Ragnar Sigurðsson skrifar Skoðun Áhyggjur af fyrirhugaðri sameiningu Hljóðbókasafns Íslands Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Fjárfesting í færni Maj-Britt Hjördís Briem skrifar Skoðun Hvar á ég heima? Aðgengi fólks með POTS að heilbrigðisþjónustu Hugrún Vignisdóttir skrifar Skoðun Lærum af reynslunni Hlöðver Skúli Hákonarson skrifar Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar Skoðun „Við getum ekki": Þrjú orð sem svíkja börn á hverjum degi Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Hróplegt óréttlæti í lífeyrismálum Finnbjörn A. Hermansson skrifar Skoðun Tími formanns Afstöðu liðinn Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun Þögnin sem mótar umræðuna Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Minni sóun, meiri verðmæti Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskennd tiltekt Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Konukot Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar – rolluþjóð með framtíð í hampi Sigríður Ævarsdóttir skrifar Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson skrifar Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar Skoðun Einn pakki á dag Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson skrifar Skoðun Hörmungarnar sem heimurinn hunsar Ragnar Schram skrifar Skoðun Dýrasti staður í heimi Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar Sjá meira
Undanfarið ár hefur kórónuveirufaraldurinn haft veruleg áhrif á daglegt líf námsmanna. Fjöldi stúdenta missti vinnuna í upphafi faraldursins og kom það mörgum í opna skjöldu að vegna þess að þau voru námsmenn áttu þau ekki rétt á atvinnuleysisbótum, þrátt fyrir að af launum þeirra sé greitt mánaðarlega í atvinnuleysistryggingasjóð. Þrátt fyrir ötula vinnu og mikinn þrýsting stúdenta undanfarið ár hafa yfirvöld ekki látið undan og veitt stúdentum þennan rétt. Samkvæmt fyrstu tölum úr könnun Eurostudent VII telja 72% íslenskra stúdenta að án vinnu hefðu þau ekki efni á að vera í námi. Þá telja 25 prósent íslenskra stúdenta að vinna þeirra hafi áhrif á námsframvindu, 31 prósent glímir við fjárhagslega erfiðleika og 43 prósent eyða 40 prósent eða meira af mánaðarlegum tekjum sínum í húsnæði. Sú staðreynd að 31% íslenskra stúdenta glími við fjárhagslega örðugleika getur ekki talist eðlilegt. Hvers vegna þurfa námsmenn að hafa fjárhagsáhyggjur og vinna með skóla? Grunnframfærsla Menntasjóðs námsmanna fyrir skólaárið 2020-2021 fyrir barnlausan stúdent í eigin- eða leiguhúsnæði eru rétt rúmar 112 þúsund krónur á mánuði. Dæmigert neysluviðmið, sem Félagsmálaráðuneytið áætlar, er 130 þúsund krónur. Þetta þýðir að grunnframfærsla lánanna er einungis 85% af dæmigerðu neysluviðmiði. Stúdentar eiga því að ná að lifa á upphæð sem er lægri en viðmið félagsmálaráðuneytisins fyrir mánaðarlegum útgjöldum. Hvers vegna fá námsmenn ekki framfærslulán sem duga fyrir útgjöldum? Vegna lágrar grunnframfærslu neyðast margir stúdentar til þess að vinna með námi. Einn stærsti sigur sem náðst hefur í lánasjóðsmálum á undanförnum árum er hækkun frítekjumarksins, þröskuldsins sem segir til um hversu mikið stúdent má þéna á ári áður en námslánið þeirra skerðist. Árstekjur flestra stúdenta eru meiri en frítekjumarkið segir til um. Vegna þess þurfa stúdentar að vinna enn meira og vítahringurinn heldur áfram. Þetta getur ekki talist eðlilegt. Röskva vill að grunnframfærslan verði hækkuð um 17 prósent hið minnsta svo að stúdentar sem taka námslán neyðist ekki til að vinna með námi og lenda í þessum vítahringi. Úthlutunarreglna vegna skólaársins 2021-2022 er að vænta á næstu dögum og vonum við að mennta- og menningarmálaráðherra sjái hag í því að tryggja stúdentum mannsæmandi grunnframfærslu. Höfundur er oddviti framboðslista Röskvu á Félagsvísindasviði Break the vicious cycle In the past year the COVID-19 pandemic has had a significant impact on students' daily lives. Many students lost their jobs at the beginning of the pandemic so it came as a surprise to many that because of their status as students, they were not entitled to unemployment benefits, even though they pay each month into the Unemployment Insurance Fund. Despite hard work and students’ pressure in recent years, the authorities have not backed down and granted unemployment benefits to students. According to initial figures from the Eurostudent VII survey, 72% of Icelandic students believe that without work, they would not be able to afford to study. 25% of Icelandic students believe that their work affects academic progress, 31% struggle with financial straits and 43% spend 40% or more of their monthly income on housing. The fact that 31% of Icelandic students are struggling financially cannot be considered normal. Why do students have to worry about finances and work with studying? For a childless student in their own or rented housing, the maintenance support stipend from the Student Education Fund, for the school year 2020-21, is just over ISK 112.000 per month. A typical consumption standard, estimated by the Ministry of Social Affairs, is ISK 130.000. This means that the basic loan stipend is only 85% of the typical consumption standard. Students are therefore expected to survive on an amount that is lower than the Ministry of Social Affairs' criteria for monthly expenses. Why do students not get enough for living expenses? Due to low loan stipends, many students are forced to work along with their studies. In recent years, one of the biggest achievements in loan fund matters is the increase of the maximum income threshold, that indicates how much a student can earn a year before their student loan stipends are reduced. The annual income of most students is higher than the maximum income threshold. As a result, students need to work even harder and the vicious cycle continues. This can not be considered normal. Röskva wants the basic maintenance support stipend to be increased by at least 17%, so that students who take out student loans are not forced to work alongside their studies and end up in this vicious cycle. Allocation rules for the school year 2021-22 are expected in the next few days and we hope that the Minister of Education and Culture will see an advantage in ensuring students decent basic loan stipends. The author is a Röskva candidate for The Student Council of the University of Iceland, School of Social Sciences.
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun
Skoðun Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason skrifar
Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Örugg heilbrigðisþjónusta fyrir öll börn frá upphafi - Alþjóðlegur dagur sjúklingaöryggis 2025 María Heimisdóttir skrifar
Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks skrifar
Hvítþvottur í skugga samstöðu – þegar lögreglan mótmælir því sem hún sjálf reynir að þagga niður Daníel Þór Bjarnason Skoðun