Það sem gerist þegar formúlur og fordómar hafa of mikil áhrif Matthildur Björnsdóttir skrifar 1. september 2025 18:00 Og sár níðs og andlegs ofbeldis eru tjáð án vitna Vegna flækju hinna fjölbreyttu tilfinninga og reynslu En fína stöðugildið er til sýnis Nú má tjá sig um slíkt og hér eru dæmi um ráðríki þessara viðhorfa Og reynsla sem væri upplifun margra í gegn um tímana. Og það ekki síst þegar einstaklingum var bannað að deila erfiðri reynslu með öðrum. Það þá séð, sem verra en það sem þau höfðu upplifað, og þeim verið gert. Hvort sem það var ætlað eða óunnin vandræði úr undirvitund geranda, sem voru og eru endalaust færð yfir í svekkelsi. Ég hef áttað mig á að slíkt hefur gerst og gerist. Og ég er að upplifa án þess að nein gagnleg svör né lausn í tungumáli eða skilningi sé til. Hver mannvera hefur greinilega sína eigin innri upplifun og tengir ekki endilega við reynslu þess næsta í röðinni. Staða sem þá sundrar æ meira í blóðtengingum. Einlægni um eigið líf í þolendum frá fyrri kynslóð er ógerleg vegna viðhorfa um að slíkt væri séð sem þjóðarsvik. Með þeim afleiðingum og útkomu að þá rúllar bolti þöggunar og yfirborðsmennsku niður línuna í næstu kynslóð og kynslóðir. Það er að segja: Ef ekki er hægt að finna gagnlegar tjáskiptaleiðir. Þá eins og Thomas Hubl og ótal aðrir fræðingar vita í dag enduðu erfiðu tilfinningarnar í kássu í taugakerfum þeirra. Þær urðu og verða að byrði sem eiga það til að skapa sérkennileg þyngsli og erfiða hegðun í einstaklingum. Þessi atriði gerðust hugsanlega meira hjá millistétt þegar óttinn um slúður var mikill sem myndi kosta tap á virðingu. Á hinn veginn heyrði ég líka. Að það voru til einstaklingar á landinu á þeim tímum sem fóru sína eigin leið, og létu hvorki þröngsýni presta né snobb hafa áhrif á ákvarðanir sínar. Afleiðing kúgunar og menguð taugakerfi eru slæm uppskrift Sem er bara eitt dæmi um grunn ástæður skorts á mögulegri einlægni um eigið sjálf og tilfinningar í einstaklingum. Það geta verið tegundir slæmrar reynslu sem gerðust ekki með að neinn væri laminn heldur með allskonar hegðun frá eigin skammti af reynslu af mismeðferð sem fer sem mengun inn í líkamann frá kröfu um þöggun inn sem virkar auðvitað á mismunandi hátt í mismunandi einstaklingum. Við sjáum þó sem betur fer í dag, að nú er yngri kynslóðin að setja þá mengun út. Og grein á Morgunblaðinu um ofbeldi barna á foreldrum 27. Ágúst 2025 er að sýna það. Ástæðan hugsanlega vegna rótgróinnar venju þöggunar í foreldrum um sínar erfiðu tilfinningar. Andlegu ofbeldi af ýmsu tagi sem hefur lamað hjörtun að einhverju leyti. Og fréttir eru um að slíkt sé enn að gerast hér og þar í heiminum. Einstaklingar með háskóla eða annað langtíma nám sem hefur sett þau upp með næga peninga til að skapa fallegt heimili, og oft líka fín fyrirtæki og stofnun. Það er allt yfirborð. Það voru áratugir þegar einstaklingum á Íslandi og ábyggilega víðar í heiminum var bannað að deila sárum sínum með öðrum. Og sátu þá vansæl með útkomuna. Tilgangurinn með þeirri skipun var til að halda uppi viðurkenndri hegðun í þeim með slíkar stöður. Ósorteruð sár og sögur sitja þá í líkömum. Og alla vega sumir þolendur myndu ekki geta lifað við þann innri pirring sem er að kurra og sjóða á ýmsum hitastigum þarna inni í þeim, án þess að færa það ástand inn í aðra. Sögur og reynsla frá tilfinningalegum vonbrigðum þess ofbeldis sem ýmis yfirvöld höfðu beitt þau, og þau höfðu enga leið út. Þá verða taugakerfin einskonar óþveginn þvottur sem færist áfram í því sem situr í kerfunum og ferbeint úr þeim taugakerfis ruslagámi eða kássu. Og það án neinnar skoðunar í heilabúi þeirra. Svo að það færist sjálfvirkt beint að á og í afkvæmið. Eða hvern þann annan sem viðkomandi finnur sig þurfa að hella því að og í. Hlassið setur þá líf þess einstaklings sem þær erfiðu tilfinningar eru færðar yfir á, á hliðina að einhverju leyti. Það fer þó eftir því hvort sá einstaklingur finni seinna leið og orð og hlustanda til að vinna úr því sem kom. Slíkar leifar slæmra orða sitjandi eins og grautur í kerfunum frá þöggunarkröfu geta tekið áratugi að fá upp til vinnslu. Þung orka sem á það til að skapa snúnar kringumstæður fyrir komandi kynslóðir. En rétt tjáning léttir á því hlassi. Höfundur hefur verið búsettur lengi í Ástralíu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Matthildur Björnsdóttir Mest lesið „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson Skoðun Síbrotaferill ríkislögreglustjóra Einar Steingrímsson Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Stjórnvöld mega ekki klúðra nýju vaxtaviðmiði Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Að einfalda veruleikann og breyta öllu í pólitískt fóður Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins skrifar Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gellupólitík Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland þarf að tilnefna fulltrúa í European SET Plan Ester Halldórsdóttir skrifar Skoðun Vitundarvakning um ófrjósemi: Þekking á frjósemi er ekki lúxus – hún er lífsnauðsyn María Rut Baldursdóttir skrifar Skoðun Síbrotaferill ríkislögreglustjóra Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Velkomin á fjórðu vaktina Árný Ingvarsdóttir skrifar Skoðun Hvers virði er framtíðin? Um olíuleit við Ísland Jóhanna Malen Skúladóttir skrifar Skoðun Vísvitandi verið að skaða atvinnulífið? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Varaflugvallagjaldið og flugöryggi Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Heimilisofbeldi er ekki einkamál – hugleiðing fyrrverandi lögreglumanns Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Á rauðu ljósi í Reykjavík Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Hefur þú tíma? Ósk Kristinsdóttir skrifar Skoðun Heilnæm fæða – íslenskur landbúnaður er grunnur öryggis okkar Ragnar Rögnvaldsson skrifar Sjá meira
Og sár níðs og andlegs ofbeldis eru tjáð án vitna Vegna flækju hinna fjölbreyttu tilfinninga og reynslu En fína stöðugildið er til sýnis Nú má tjá sig um slíkt og hér eru dæmi um ráðríki þessara viðhorfa Og reynsla sem væri upplifun margra í gegn um tímana. Og það ekki síst þegar einstaklingum var bannað að deila erfiðri reynslu með öðrum. Það þá séð, sem verra en það sem þau höfðu upplifað, og þeim verið gert. Hvort sem það var ætlað eða óunnin vandræði úr undirvitund geranda, sem voru og eru endalaust færð yfir í svekkelsi. Ég hef áttað mig á að slíkt hefur gerst og gerist. Og ég er að upplifa án þess að nein gagnleg svör né lausn í tungumáli eða skilningi sé til. Hver mannvera hefur greinilega sína eigin innri upplifun og tengir ekki endilega við reynslu þess næsta í röðinni. Staða sem þá sundrar æ meira í blóðtengingum. Einlægni um eigið líf í þolendum frá fyrri kynslóð er ógerleg vegna viðhorfa um að slíkt væri séð sem þjóðarsvik. Með þeim afleiðingum og útkomu að þá rúllar bolti þöggunar og yfirborðsmennsku niður línuna í næstu kynslóð og kynslóðir. Það er að segja: Ef ekki er hægt að finna gagnlegar tjáskiptaleiðir. Þá eins og Thomas Hubl og ótal aðrir fræðingar vita í dag enduðu erfiðu tilfinningarnar í kássu í taugakerfum þeirra. Þær urðu og verða að byrði sem eiga það til að skapa sérkennileg þyngsli og erfiða hegðun í einstaklingum. Þessi atriði gerðust hugsanlega meira hjá millistétt þegar óttinn um slúður var mikill sem myndi kosta tap á virðingu. Á hinn veginn heyrði ég líka. Að það voru til einstaklingar á landinu á þeim tímum sem fóru sína eigin leið, og létu hvorki þröngsýni presta né snobb hafa áhrif á ákvarðanir sínar. Afleiðing kúgunar og menguð taugakerfi eru slæm uppskrift Sem er bara eitt dæmi um grunn ástæður skorts á mögulegri einlægni um eigið sjálf og tilfinningar í einstaklingum. Það geta verið tegundir slæmrar reynslu sem gerðust ekki með að neinn væri laminn heldur með allskonar hegðun frá eigin skammti af reynslu af mismeðferð sem fer sem mengun inn í líkamann frá kröfu um þöggun inn sem virkar auðvitað á mismunandi hátt í mismunandi einstaklingum. Við sjáum þó sem betur fer í dag, að nú er yngri kynslóðin að setja þá mengun út. Og grein á Morgunblaðinu um ofbeldi barna á foreldrum 27. Ágúst 2025 er að sýna það. Ástæðan hugsanlega vegna rótgróinnar venju þöggunar í foreldrum um sínar erfiðu tilfinningar. Andlegu ofbeldi af ýmsu tagi sem hefur lamað hjörtun að einhverju leyti. Og fréttir eru um að slíkt sé enn að gerast hér og þar í heiminum. Einstaklingar með háskóla eða annað langtíma nám sem hefur sett þau upp með næga peninga til að skapa fallegt heimili, og oft líka fín fyrirtæki og stofnun. Það er allt yfirborð. Það voru áratugir þegar einstaklingum á Íslandi og ábyggilega víðar í heiminum var bannað að deila sárum sínum með öðrum. Og sátu þá vansæl með útkomuna. Tilgangurinn með þeirri skipun var til að halda uppi viðurkenndri hegðun í þeim með slíkar stöður. Ósorteruð sár og sögur sitja þá í líkömum. Og alla vega sumir þolendur myndu ekki geta lifað við þann innri pirring sem er að kurra og sjóða á ýmsum hitastigum þarna inni í þeim, án þess að færa það ástand inn í aðra. Sögur og reynsla frá tilfinningalegum vonbrigðum þess ofbeldis sem ýmis yfirvöld höfðu beitt þau, og þau höfðu enga leið út. Þá verða taugakerfin einskonar óþveginn þvottur sem færist áfram í því sem situr í kerfunum og ferbeint úr þeim taugakerfis ruslagámi eða kássu. Og það án neinnar skoðunar í heilabúi þeirra. Svo að það færist sjálfvirkt beint að á og í afkvæmið. Eða hvern þann annan sem viðkomandi finnur sig þurfa að hella því að og í. Hlassið setur þá líf þess einstaklings sem þær erfiðu tilfinningar eru færðar yfir á, á hliðina að einhverju leyti. Það fer þó eftir því hvort sá einstaklingur finni seinna leið og orð og hlustanda til að vinna úr því sem kom. Slíkar leifar slæmra orða sitjandi eins og grautur í kerfunum frá þöggunarkröfu geta tekið áratugi að fá upp til vinnslu. Þung orka sem á það til að skapa snúnar kringumstæður fyrir komandi kynslóðir. En rétt tjáning léttir á því hlassi. Höfundur hefur verið búsettur lengi í Ástralíu.
Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Vitundarvakning um ófrjósemi: Þekking á frjósemi er ekki lúxus – hún er lífsnauðsyn María Rut Baldursdóttir skrifar
Skoðun Heimilisofbeldi er ekki einkamál – hugleiðing fyrrverandi lögreglumanns Sigurður Árni Reynisson skrifar
Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir Skoðun