Da Vinci Code, skólagjöld, bílastæði 25. maí 2006 21:27 Það var kannski borin von að hægt væri að gera mynd eftir Da Vinci Code, bók sem byggir á kenningu sem er nánast samhengislaust þrugl, en tekst þó á einkennilegan hátt að vera spennandi. Kirkjan þarf ekki að hafa neinar áhyggjur af þessu - mýstíkin í bók Dans Brown verður svo gegnsæ í kvikmyndinni að hún virkar eins og hallærislegar kellingabækur. Sem hún auðvitað er. Fólkið sem flykkist með bókina undir hendi í Louvre, St. Sulpice eða Westminster Abbey á eiginlega bágt. Þetta er ein af þeim myndum þar sem maður er farinn að líta á klukkuna eftir hálftíma, stroka út gömul skilaboð úr símanum, athuga hvort maður geti fundið nýja skjámynd. Semsagt afar langdregin. Kannski er helsti vandi leikstjórans, Rons Howard, hvað hann fylgir sögunni nákvæmlega - hann hefur vísast ekki þorað öðru af ótta við að móga hinn stóra lesendahóp. Ég segi ekki að Howard hafi breytt gulli í blý - það var aldrei neinn sérstakur eðalmálmur í bókinni. Svo græða þeir ábyggilega heilan helling á myndinni. En þetta er frekar slappt. Hanks er voða vandræðalegur, veit ekki hvernig hann á að vera, Audrey Tautou algjörlega óeftirminnileg - maður myndi ekki þekkja hana þótt maður rækist á hana á leiðinni út úr bíóhúsinu - en stórleikarinn Ian McKellen slær þessu öllu upp í grín, lætur bókstaflega eins og fífl. Þeir ættu að hýrudraga hann fyrir að grafa undan alvörunni í myndinni. --- --- --- Það er ægilegt hvað stjórnmálaflokkarnir hérna eru hræddir við umræðu um skólagjöld. Þau eru alveg sjálfsagt mál á háskólastigi. Það á ekki að taka mark á stúdentum sem mótmæla þeim, þeir eru bara í hagsmunabaráttu. Bestu háskólar í heimi innheimta skólagjöld. Þau veita nemendum aðhald, vinsa burt stúdenta sem er ekki alvara með náminu, gera skólana efnaðri - svo er hægt að nota hluta þeirra til að veita góðum námsmönnum styrki. Á sama hátt er sjálfsagt að taka bílastæðagjald af stúdentum jafnt og öðru fólki. Ef þeir hafa efni á að reka bíla, þá hafa þeir efni á að borga í stæði. Umræða um að ekki megi taka upp stöðumæla við skóla er ekki annað en skrum. Geysilegt landflæmi við Háskóla Íslands fer undir bílastæði. Hvernig verður þá umhorfs við Háskólann í Reykjavík þegar hann byggir í Vatnsmýri - hvað fer mikið land þar undir stæði? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pistlar Silfur Egils Skoðanir Mest lesið Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun Friðum Eyjafjörð Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir Skoðun Nú hefst samræmt próf í stærðfræði Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun Kaldar kveðjur frá forsætisráðherrra til ferðaþjónustunnar Pétur Óskarsson Skoðun Það skiptir máli hvernig gervigreind er notuð í kennslu Hjörvar Ingi Haraldsson Skoðun Skapandi framtíð – forvarnir og félagsstarf í Hafnarfirði Kristín Thoroddsen Skoðun Mun gervigreind skapa stafræna stéttaskiptingu á Íslandi? Björgmundur Guðmundsson Skoðun Langar þig að vera sjóklár? Steinunn Ása Þorvaldsdóttir,Jakob Frímann Þorsteinsson Skoðun Blaður 35 Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Sanngirni í Kópavogsmódelinu Eydís Inga Valsdóttir Skoðun
Það var kannski borin von að hægt væri að gera mynd eftir Da Vinci Code, bók sem byggir á kenningu sem er nánast samhengislaust þrugl, en tekst þó á einkennilegan hátt að vera spennandi. Kirkjan þarf ekki að hafa neinar áhyggjur af þessu - mýstíkin í bók Dans Brown verður svo gegnsæ í kvikmyndinni að hún virkar eins og hallærislegar kellingabækur. Sem hún auðvitað er. Fólkið sem flykkist með bókina undir hendi í Louvre, St. Sulpice eða Westminster Abbey á eiginlega bágt. Þetta er ein af þeim myndum þar sem maður er farinn að líta á klukkuna eftir hálftíma, stroka út gömul skilaboð úr símanum, athuga hvort maður geti fundið nýja skjámynd. Semsagt afar langdregin. Kannski er helsti vandi leikstjórans, Rons Howard, hvað hann fylgir sögunni nákvæmlega - hann hefur vísast ekki þorað öðru af ótta við að móga hinn stóra lesendahóp. Ég segi ekki að Howard hafi breytt gulli í blý - það var aldrei neinn sérstakur eðalmálmur í bókinni. Svo græða þeir ábyggilega heilan helling á myndinni. En þetta er frekar slappt. Hanks er voða vandræðalegur, veit ekki hvernig hann á að vera, Audrey Tautou algjörlega óeftirminnileg - maður myndi ekki þekkja hana þótt maður rækist á hana á leiðinni út úr bíóhúsinu - en stórleikarinn Ian McKellen slær þessu öllu upp í grín, lætur bókstaflega eins og fífl. Þeir ættu að hýrudraga hann fyrir að grafa undan alvörunni í myndinni. --- --- --- Það er ægilegt hvað stjórnmálaflokkarnir hérna eru hræddir við umræðu um skólagjöld. Þau eru alveg sjálfsagt mál á háskólastigi. Það á ekki að taka mark á stúdentum sem mótmæla þeim, þeir eru bara í hagsmunabaráttu. Bestu háskólar í heimi innheimta skólagjöld. Þau veita nemendum aðhald, vinsa burt stúdenta sem er ekki alvara með náminu, gera skólana efnaðri - svo er hægt að nota hluta þeirra til að veita góðum námsmönnum styrki. Á sama hátt er sjálfsagt að taka bílastæðagjald af stúdentum jafnt og öðru fólki. Ef þeir hafa efni á að reka bíla, þá hafa þeir efni á að borga í stæði. Umræða um að ekki megi taka upp stöðumæla við skóla er ekki annað en skrum. Geysilegt landflæmi við Háskóla Íslands fer undir bílastæði. Hvernig verður þá umhorfs við Háskólann í Reykjavík þegar hann byggir í Vatnsmýri - hvað fer mikið land þar undir stæði?
Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun
Frá stjórnun til tengsla – Endurmat á atferlismeðferð í ljósi tilfinningagreindar Kristín Magdalena Ágústsdóttir Skoðun