Sofandi hulduhrútar Þráinn Bertelsson skrifar 25. febrúar 2008 06:00 Margir líta þá hornauga sem tala um fræðigreinar sínar á skiljanlegan hátt. Það þótti ekki fínt í fræðikreðsum hér áður að vera í talsambandi við illa þveginn almúgann. Þetta er þó að breytast. En lúshægt. Svo er Jóhanni Húss og fylgismönnum hans fyrir að þakka að prestar víða um lönd tóku að tala móðurmálið við sóknarbörn sín í stað þess að halda yfir þeim ræður á latínu. Það gerðist þó ekki fyrr en eftir að kirkjan hafði verið starfandi í meira en eittþúsund og fjögurhundruð ár. ÞAÐ ER mikil náðargáfa að vera svo skýr í hugsun og vel máli farinn að geta lýst flóknum og sérfræðilegum hlutum þannig að allur almenningur skilji og hrífist með. Frægasti gáfumaður nútímans, Stephen Hawking, skrifar svo skemmtilega um um svarthol og afstæðiskenningu að bækur hans Saga tímans í stuttu máli og Alheimurinn í hnotskurn eru metsölubækur. Venjulegir meðalskussar í fræðunum og sofandi sauðir öfunda vitanlega þá kollega sína sem bera skykkju lærdómsins svona létt á herðum. FLESTAR stéttir í Vestur-Evrópu hafa að einhverju leyti varpað af sér þeim leyndarhjúpi og alvörudrunga sem miðaldamenn notuðu til hylja andlega fátækt sína. Þessi þróun virðist þó hafa farið fyrir ofan garð og neðan hjá íslenskum stjórnmálamönnum sem virðast vera í innbyrðis samkeppni um hver getur gert sig hulduhrútslegastan í tali og alvarlegastan í fasi. TIL MARKS um þetta er sú hneykslan sem íslenskur ráðherra hefur vakið fyrir að túlka á hreinskilinn og skiljanlega máta það sem gerist baksviðs í þeim helgileik stjórnmálanna sem stjórnmálamenn leika til þess að lokka auðtrúa almenning til að treysta sér fyrir lífi sínu og eignum. Það fer hrollur um þingheim við þá léttúð að læsa ekki launhelgunum að næturlagi fyrir almenningi. Og forsætisráðherrann muldrar ógnandi i barminn: „Ráðherrar eiga að vinna á daginn en sofa á nóttunni." Þessi djúpvitra setning getur þýtt allt frá „ætlarðu að koma okkur öllum í vandræði?" yfir í „hún Lóa litla á Brú var lagleg mær." JÓHANN HÚSS var brenndur 6. júlí árið 1415. Fyrir að tala tungumál sem almenningur skildi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Mest lesið Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson Skoðun Síbrotaferill ríkislögreglustjóra Einar Steingrímsson Skoðun
Margir líta þá hornauga sem tala um fræðigreinar sínar á skiljanlegan hátt. Það þótti ekki fínt í fræðikreðsum hér áður að vera í talsambandi við illa þveginn almúgann. Þetta er þó að breytast. En lúshægt. Svo er Jóhanni Húss og fylgismönnum hans fyrir að þakka að prestar víða um lönd tóku að tala móðurmálið við sóknarbörn sín í stað þess að halda yfir þeim ræður á latínu. Það gerðist þó ekki fyrr en eftir að kirkjan hafði verið starfandi í meira en eittþúsund og fjögurhundruð ár. ÞAÐ ER mikil náðargáfa að vera svo skýr í hugsun og vel máli farinn að geta lýst flóknum og sérfræðilegum hlutum þannig að allur almenningur skilji og hrífist með. Frægasti gáfumaður nútímans, Stephen Hawking, skrifar svo skemmtilega um um svarthol og afstæðiskenningu að bækur hans Saga tímans í stuttu máli og Alheimurinn í hnotskurn eru metsölubækur. Venjulegir meðalskussar í fræðunum og sofandi sauðir öfunda vitanlega þá kollega sína sem bera skykkju lærdómsins svona létt á herðum. FLESTAR stéttir í Vestur-Evrópu hafa að einhverju leyti varpað af sér þeim leyndarhjúpi og alvörudrunga sem miðaldamenn notuðu til hylja andlega fátækt sína. Þessi þróun virðist þó hafa farið fyrir ofan garð og neðan hjá íslenskum stjórnmálamönnum sem virðast vera í innbyrðis samkeppni um hver getur gert sig hulduhrútslegastan í tali og alvarlegastan í fasi. TIL MARKS um þetta er sú hneykslan sem íslenskur ráðherra hefur vakið fyrir að túlka á hreinskilinn og skiljanlega máta það sem gerist baksviðs í þeim helgileik stjórnmálanna sem stjórnmálamenn leika til þess að lokka auðtrúa almenning til að treysta sér fyrir lífi sínu og eignum. Það fer hrollur um þingheim við þá léttúð að læsa ekki launhelgunum að næturlagi fyrir almenningi. Og forsætisráðherrann muldrar ógnandi i barminn: „Ráðherrar eiga að vinna á daginn en sofa á nóttunni." Þessi djúpvitra setning getur þýtt allt frá „ætlarðu að koma okkur öllum í vandræði?" yfir í „hún Lóa litla á Brú var lagleg mær." JÓHANN HÚSS var brenndur 6. júlí árið 1415. Fyrir að tala tungumál sem almenningur skildi.