Samþykkt Sjálfstæðisflokksins Björn Friðfinnsson skrifar skrifar 29. júní 2010 06:30 Samþykkt flokksþings Sjálfstæðisflokksins hinn 26. júní s.l. er þeim flokki til mikillar vanvirðu. Samþykkt var að draga ætti til baka aðildarumsókn Íslendinga að ESB. Samþykktin kom að vísu ekki á óvart eins og tónninn hefur að undanförnu verið í málgagni flokksins, Morgunblaðinu, og ýmsum yfirlýsingum formanns flokksins, en báðir virðast þessir aðilar nú með öllu heillum horfnir. Samþykkt flokksþingsins er að mínu mati heimskuleg og merkir það að Íslendingar megi ekki fá að kynnast því, hvaða kjör séu í boði, ef þeir ákveða með ítarlegri yfirvegun og meðfylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslu að semja um aðild að ESB. Hún gefur einnig Morgun- og Bændablaðinu færi á að matreiða margvíslegar firrur um málefni ESB fyrir lesendur sína um áhrif sambandsaðildar. Nú vill svo til að sökum aðildar Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu, sem Sjálfstæðisflokkurinn hafði blessunarlega gæfu til að styðja, er stöðugt í gangi samræming á þeim sviðum sem EES-samningurinn spannar. Mikill fjöldi landsmanna hefur af þeim sökum lagt stund á Evrópufræði í menntastofnunum landsins og fjallað á ýmsan hátt um hin samræmdu fræði og reglur. Verulegur hluti af nýrri löggjöf sem árlega er sett í lögum og reglugerðum hérlendis á rætur að rekja til hinna sameiginlegu Evrópureglna. Gallinn við þessa skipan er sá að ríkin í EFTA-hlið EES samningsins hafa ekki komið að mótun nýrra reglna. Upprunalega var gert ráð fyrir að þau hefðu slík áhrif með þátttöku í tilteknum nefndum framkvæmdastjórnar ESB, sem fjölluðu um breytingar og nýsköpun reglna EES-svæðisins. Síðan hefur vægi þings ESB í nýrri reglumótun vaxið á kostnað framkvæmdastjórnarinnar og þar með möguleikum EFTA-ríkjanna til áhrifa í því sambandi. Við sitjum því í vissum skilningi „í kjallaranum" og tökum við þeim ákvörðunum sem teknar eru á „efri hæðunum". Menn kunna að gera lítið úr þeim áhrifum sem Íslendingar kynnu að öðlast við inngöngu í ESB. Viðræður mínar við kunningja úr hópi þingmanna Evrópuráðsins benda hins vegar til þess gagnstæða. Áhrif þingmanna Evrópuráðsins byggjast hins vegar ekki á „morfís"ræðutækni með tilheyrandi höfuðhnykkjum og innihaldslausu kjaftæði, eins og nú virðist eiga vaxandi fylgi að fagna á löggjafarsamkomu þjóðarinnar. Áhrifin myndast af vönduðum röksemdum í málflutningi og hæflileikum þingmanna til að mynda „blokkir" um tiltekið málefni á þinginu, oft á tíðum þvert á þau sjónarmið sem uppi kunna að vera meðal hinni stærri og öflugri ríkja bandalagsins. Þannig hefur t.d. Svíum tekist að hafa mikil áhrif á mótun umhverfislöggjafar ESB og fulltrúi Möltu er nú í lykilaðstöðu í fjármálastýringu sambandsins. Evrópusambandið er bandalag friðar og farsældar. Vandamál einstakra ríkja er vandamál þeirra allra eins og reynt hefur á að undanförnu. Stofnríkin voru upphaflega 6 en eru nú 27. Sambandið er nú þungaviktaraðili hvar sem það kýs að nýta fjárhagslegan mátt sinn og viðbragðsstofnanir. Það er ekki hernaðarbandalag , þótt ýmsar aðildarþjóðir þess séu jafnframt aðilar að hernaðarbandalagi. Sambandið mótar í vaxandi mæli rödd Evrópu andspænis alvarlegustu vandamálum heimsbyggðarinnar á okkar tímum. Vandamál íslensku þjóðarinnar á þessum sumardögum eru okkur vel kunn, en viðbrögð margra við þeim eru oft illskiljanleg. Þannig er hin margfræga Icesave-deila vandamál sem að margra mati er Evrópusambandinu að kenna fremur en þeim bankaskúrkum sem hana sköpuðu og eftirlitsaðilum sem sváfu á verðinum. Það, að einstakir aðilar innan Evrópusambandsins skuli hafa viðrað sjónarmið andstæð málflutningi íslenskra stjórnvalda ,virðist af mörgum talið ómakleg „árás" Evrópusambandsins á íslensku þjóðina sem útiloki aðild okkar að slíku bandalagi. Sá sem þessar línur ritað hefur til þessa verið bjartsýnn á framtíð íslenskrar þjóðar, en því miður verð ég nú að að játa að innstæða þeirrar bjartsýni fer nú þverrandi. Ljóst er að stór hluti þjóðarinnar vill nú einangra okkur frá ímynduðum óvinum meðal nágranna- og samstarfsþjóða okkar og auknu ríkjasamstarfi í álfunni. Aðild að merkilegustu samstarfsstofnun eftirstríðsáranna skal hafnað án þess að að kannað sé hvaða skilmálar eru í boði. Áfram skal láta við það setið að taka við nýjum EES- samstarfsreglum án þess að hafa um þær fjallað innan viðeigandi löggjafarstofnun Evrópusamstarfsins. Ljóst er að smám saman rekur okkur út úr evrópsku samstarfi fyrir eigin tilverknað. Hinir málglöðu „Morfis" bullukollar og aðrir andstæðingar Evrópusamstarfsins í Sjálfstæðisflokknum, geta óendanlega haldið áfram að verja hvaða „rugl-málstað" sem þeim er fenginn. Ég óttast þær afleiðingar hinnar þröngsýnu afstöðu sem hér um ræðir, að ungir og vel menntaðir Íslendingar muni í vaxandi mæli greiða atkvæði „með fótunum" og yfirgefa landið til að velja sér búsetu í ríkjum þar sem opinberri þröngsýni og heimsku er ekki hampað á flokksþingum stórra stjórnmálaflokka. Flokka, sem vilja láta taka sig alvarlega. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir Skoðun Öfgar á Íslandi Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Skoðun Leiðrétting veiðigjalda og varðstaðan um sérhagsmuni Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Þjóðminjasafn án fornleifafræðinga Snædís Sunna Thorlacius,Ingibjörg Áskelsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnmálafólks um málefni Palestínu og Ísraels Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Í lífshættu eftir ofbeldi Jokka G Birnudóttir skrifar Skoðun Verið er að umbreyta borginni en hvað viljum við? Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar Skoðun Gróður, einmanaleiki og samfélagsleg samheldni Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Ljúkum því sem hafið er - ný bálstofa í Gufunesi Ingvar Stefánsson skrifar Skoðun Raddir fanga Helgi Gunnlaugsson skrifar Skoðun Kann Jón Steindór ekki að reikna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lífið sem var – á Gaza Israa Saed,Katrín Harðardóttir skrifar Skoðun Vöxtur inn á við og blönduð borgarbyggð er málið Ásdís Hlökk Theodórsdóttir skrifar Skoðun Tilskipanafyllerí Trumps Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Öfgar á Íslandi Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Borg þarf breidd, land þarf lausnir Ásta Björg Björgvinsdóttir skrifar Skoðun Framtíð safna í síbreytilegum samfélögum Dagrún Ósk Jónsdóttir skrifar Skoðun Rjúfum þögnina og tölum um dauðann Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Verndum vörumerki í tónlist Eiríkur Sigurðsson skrifar Skoðun Hann valdi sér nafnið Leó Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Misskilin sjálfsmynd Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Hvenær er nóg nóg? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Byggðalína eða Borgarlína Guðmundur Haukur Jakobsson skrifar Skoðun Úlfar sem forðast sól! Jóna Guðbjörg Árnadóttir skrifar Skoðun Aldrei aftur Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Tala ekki um lokamarkmiðið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hver á auðlindir Íslands? – Kallar á nýja og skýra löggjöf Einar G. Harðarson skrifar Sjá meira
Samþykkt flokksþings Sjálfstæðisflokksins hinn 26. júní s.l. er þeim flokki til mikillar vanvirðu. Samþykkt var að draga ætti til baka aðildarumsókn Íslendinga að ESB. Samþykktin kom að vísu ekki á óvart eins og tónninn hefur að undanförnu verið í málgagni flokksins, Morgunblaðinu, og ýmsum yfirlýsingum formanns flokksins, en báðir virðast þessir aðilar nú með öllu heillum horfnir. Samþykkt flokksþingsins er að mínu mati heimskuleg og merkir það að Íslendingar megi ekki fá að kynnast því, hvaða kjör séu í boði, ef þeir ákveða með ítarlegri yfirvegun og meðfylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslu að semja um aðild að ESB. Hún gefur einnig Morgun- og Bændablaðinu færi á að matreiða margvíslegar firrur um málefni ESB fyrir lesendur sína um áhrif sambandsaðildar. Nú vill svo til að sökum aðildar Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu, sem Sjálfstæðisflokkurinn hafði blessunarlega gæfu til að styðja, er stöðugt í gangi samræming á þeim sviðum sem EES-samningurinn spannar. Mikill fjöldi landsmanna hefur af þeim sökum lagt stund á Evrópufræði í menntastofnunum landsins og fjallað á ýmsan hátt um hin samræmdu fræði og reglur. Verulegur hluti af nýrri löggjöf sem árlega er sett í lögum og reglugerðum hérlendis á rætur að rekja til hinna sameiginlegu Evrópureglna. Gallinn við þessa skipan er sá að ríkin í EFTA-hlið EES samningsins hafa ekki komið að mótun nýrra reglna. Upprunalega var gert ráð fyrir að þau hefðu slík áhrif með þátttöku í tilteknum nefndum framkvæmdastjórnar ESB, sem fjölluðu um breytingar og nýsköpun reglna EES-svæðisins. Síðan hefur vægi þings ESB í nýrri reglumótun vaxið á kostnað framkvæmdastjórnarinnar og þar með möguleikum EFTA-ríkjanna til áhrifa í því sambandi. Við sitjum því í vissum skilningi „í kjallaranum" og tökum við þeim ákvörðunum sem teknar eru á „efri hæðunum". Menn kunna að gera lítið úr þeim áhrifum sem Íslendingar kynnu að öðlast við inngöngu í ESB. Viðræður mínar við kunningja úr hópi þingmanna Evrópuráðsins benda hins vegar til þess gagnstæða. Áhrif þingmanna Evrópuráðsins byggjast hins vegar ekki á „morfís"ræðutækni með tilheyrandi höfuðhnykkjum og innihaldslausu kjaftæði, eins og nú virðist eiga vaxandi fylgi að fagna á löggjafarsamkomu þjóðarinnar. Áhrifin myndast af vönduðum röksemdum í málflutningi og hæflileikum þingmanna til að mynda „blokkir" um tiltekið málefni á þinginu, oft á tíðum þvert á þau sjónarmið sem uppi kunna að vera meðal hinni stærri og öflugri ríkja bandalagsins. Þannig hefur t.d. Svíum tekist að hafa mikil áhrif á mótun umhverfislöggjafar ESB og fulltrúi Möltu er nú í lykilaðstöðu í fjármálastýringu sambandsins. Evrópusambandið er bandalag friðar og farsældar. Vandamál einstakra ríkja er vandamál þeirra allra eins og reynt hefur á að undanförnu. Stofnríkin voru upphaflega 6 en eru nú 27. Sambandið er nú þungaviktaraðili hvar sem það kýs að nýta fjárhagslegan mátt sinn og viðbragðsstofnanir. Það er ekki hernaðarbandalag , þótt ýmsar aðildarþjóðir þess séu jafnframt aðilar að hernaðarbandalagi. Sambandið mótar í vaxandi mæli rödd Evrópu andspænis alvarlegustu vandamálum heimsbyggðarinnar á okkar tímum. Vandamál íslensku þjóðarinnar á þessum sumardögum eru okkur vel kunn, en viðbrögð margra við þeim eru oft illskiljanleg. Þannig er hin margfræga Icesave-deila vandamál sem að margra mati er Evrópusambandinu að kenna fremur en þeim bankaskúrkum sem hana sköpuðu og eftirlitsaðilum sem sváfu á verðinum. Það, að einstakir aðilar innan Evrópusambandsins skuli hafa viðrað sjónarmið andstæð málflutningi íslenskra stjórnvalda ,virðist af mörgum talið ómakleg „árás" Evrópusambandsins á íslensku þjóðina sem útiloki aðild okkar að slíku bandalagi. Sá sem þessar línur ritað hefur til þessa verið bjartsýnn á framtíð íslenskrar þjóðar, en því miður verð ég nú að að játa að innstæða þeirrar bjartsýni fer nú þverrandi. Ljóst er að stór hluti þjóðarinnar vill nú einangra okkur frá ímynduðum óvinum meðal nágranna- og samstarfsþjóða okkar og auknu ríkjasamstarfi í álfunni. Aðild að merkilegustu samstarfsstofnun eftirstríðsáranna skal hafnað án þess að að kannað sé hvaða skilmálar eru í boði. Áfram skal láta við það setið að taka við nýjum EES- samstarfsreglum án þess að hafa um þær fjallað innan viðeigandi löggjafarstofnun Evrópusamstarfsins. Ljóst er að smám saman rekur okkur út úr evrópsku samstarfi fyrir eigin tilverknað. Hinir málglöðu „Morfis" bullukollar og aðrir andstæðingar Evrópusamstarfsins í Sjálfstæðisflokknum, geta óendanlega haldið áfram að verja hvaða „rugl-málstað" sem þeim er fenginn. Ég óttast þær afleiðingar hinnar þröngsýnu afstöðu sem hér um ræðir, að ungir og vel menntaðir Íslendingar muni í vaxandi mæli greiða atkvæði „með fótunum" og yfirgefa landið til að velja sér búsetu í ríkjum þar sem opinberri þröngsýni og heimsku er ekki hampað á flokksþingum stórra stjórnmálaflokka. Flokka, sem vilja láta taka sig alvarlega.
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Skoðun Hvers vegna skiptir máli hvernig talað er um velferð dýra? Hallgerður Ljósynja Hauksdóttir skrifar
Skoðun Virðisaukaskattur í ferðaþjónustu: Skattfríðindi eða röng túlkun? Eðli virðisaukaskatts, alþjóðlegt samhengi og hlutverk ferðaþjónustunnar sem gjaldeyrisskapandi útflutningsgreinar Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Fátækt á Íslandi: Áskoranir, viðkvæmir hópar og leiðir til úrbóta Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar