Leikið með leikskóla Eyrún Magnúsdóttir skrifar 18. febrúar 2011 14:56 Hugmyndir starfshóps á vegum menntaráðs borgarinnar um sameiningar leikskóla og grunnskóla eru óljósar og fáir vita í hverju þær felast. Foreldrar hafa heyrt orðróm, stjórnendur fengið bréf um að hugsanlega verði þeirra störf lögð niður og einhver konar samráð hefur víst verið haft í formi lokaðra funda sem litlum sögum fer af. Engar sameiningartillögur hafa verið birtar opinberlega. Engar tölur hafa birst um hve miklu sameiningar í skólakerfinu muni skila borginni. Engar skýringar hafa fengist á því hvaða mælikvarðar eru notaðir þegar metið er hvaða leikskóla og/eða skóla hentar að sameina og hverja ekki. Engar faglegar röksemdir hafa verið kynntar. Foreldrar sem nú rísa upp gegn hugmyndunum gera það ekki vegna almennrar andstöðu við allar breytingar, eins og formaður menntaráðs hefur gefið í skyn. Þeir gera það vegna þess að upplýsingar og röksemdir skortir. Hugtökum eins og „tækifæri til endurskipulagningar"og „samráðsferli" er kastað á loft án þess að ljóst sé hver tækifærin eru eða í hverju samráðið felst. Foreldrar ekki upplýstir fyrr en eftir á Þegar undirritaðri barst sá orðrómur að sameina ætti leikskóla sonarins öðrum leikskóla í næsta skólahverfi og leitaði upplýsinga hjá leikskólasviði um málið fékkst þetta svar í tölvupósti: „Foreldrar verða ekki upplýstir fyrr en frekari ákvarðanir liggja fyrir." Á hitafundi um skólamál í Ráðhúsinu í gærkvöld sem um 500 foreldrum reykvískra barna sóttu varð þetta viðhorf borgarinnar til aðkomu foreldra enn skýrara. Fyrst á að taka hinar „kjarkmiklu" ákvarðanir um niðurskurð og sameiningar og að því loknu verða þær rökstuddar og foreldrar upplýstir. Í millitíðinni eigum við að bíða, treysta borgaryfirvöldum og embættismönnum, en umfram allt: ekki vera hrædd við breytingar. Upplýsingar um niðurskurðinn og hinar meintu sameiningar eru þó svo mikið á reiki að bæði fræðslustjóri og fulltrúi meirihlutans í menntaráði hafa séð sig knúna til að leiðrétta „misskilning" fjölmiðla á málinu á síðustu dögum. Hvernig er hægt að misskilja upplýsingar sem ekki liggja fyrir? Hvers vegna liggja þessar upplýsingar ekki fyrir svo bæði foreldrar, fjölmiðlafólk og aðrir geti sett sig inn í málin? Ráðdeildarsömum stjórnendum fórnað Það er vandséð hvernig uppsagnir leikskólastjóra eiga að koma Reykjavíkurborg út úr fjárhagskröggum. Mun líklegra er að breytingarnar leiði til fækkunar starfsfólks með verðmæta reynslu af stjórnun leikskóla. Hættan á flótta úr stétt leikskólakennara í kjölfar uppsagna leikskólastjóra og sameininga er raunveruleg og ætti að vera áhyggjuefni borgarfulltrúa. Það er óskhyggja að telja að hægt sé að hrókera til leikskólastjórum með áratugareynslu án þess að kvarnist úr hópnum. Og Reykjavíkurborg má ekki við því að missa fagfólk út af leikskólunum, líkt og sviðsstjóri leikskólasviðs benti sjálf á á fundi með foreldrum. Á sama tíma og kjörnir fulltrúar borgarinnar létu um árabil viðgangast að gullkálfurinn Orkuveita Reykjavíkur steypti sér í botnlausar skuldir þá stýrðu leikskólastjórar sínum einingum af ráðdeild og gerðu það besta úr takmörkuðum fjármunum – og það ekki á neinum ofurlaunum. Benda má á að í greinargerð með fjárhagsáætlun borgarinnar kemur fram að síðustu ár hafa 98% leikskóla borgarinnar jafnan skilað rekstrinum af sér án þess að fara meira en 3% fram úr þeim fjárhagsramma sem þeim er settur. Ætli allar „rekstrareiningar" (svo gripið sé til stofnanamáls) borgarinnar geti stært sig af svona árangri? Borgarstjóri Reykjavíkur gerði hina skuldum vöfnu Orkuveitu raunar að umtalsefni á fundinum í Ráðhúsinu í gær þegar hann sagði niðurskurð óumflýjanlegan, m.a. vegna ábyrgðar á skuldum Orkuveiturinnar. Hins vegar fylgdu engar skýringar því hvernig tugmilljóna króna meintur sparnaður í skólum og leikskólum hjálpar til við að takast á við 240 milljarða króna skuldir OR. Tilraunahagræðing og börnin að veði Tveggja ára sonur minn hefur alltaf verið aðeins yfir kúrfu í þyngd og lengd, enda stór og hraustur strákur. Eftir fundinn í Ráðhúsinu í gærkvöld er mér orðið ljóst að hann er einnig nokkuð yfir kúrfu í kostnaði fyrir borgina, hann er óhagkvæmur í rekstri og stjórnendakostnaður við drenginn er of hár. Hann er í frekar fámennum leikskóla og þarf því nauðsynlega á hagræðingu að halda. Ef ég mótmæli þá er ég óttaslegin, svo notað sé orðfæri formanns menntaráðs sem verður tíðrætt um ótta foreldra við breytingar. Ef ég dreg í efa útreikninga borgarinnar um að óhagræði hljótist af syni mínum í sínum litla leikskóla þá stend ég í vegi fyrir „kjarkmiklum ákvörðunum." Kjarkurinn felst víst í því að þora að fella sem flest leik- og grunnskólabörn inn í fyrirfram ákveðna kúrfu sem hentar buddu borgarinnar þessa stundina, óháð afleiðingum til frambúðar. Það er ekki kjarkmikið hjá meirihlutanum í borginni að þora ekki að leggja fram hugmyndir sínar um umfangsmiklar og óafturkræfar breytingar á högum yngstu borgaranna. Það er heldur ekki merki um ótta foreldra og starfsfólks í grunn- og leikskólum að andmæla óljósum og illa kynntum breytingum. Í máli sviðsstjóra leikskólasviðs á fundinum í gær kom fram að ekki væri hægt að meta árangur af sameiningum fyrr en 3 árum eftir að skólar/leikskólar hafa verið sameinaðir. Það ku vera sá reynslutími sem þafr til að hægt sé að meta hvort slíkur gjörningur heppnist vel eða illa. Má bjóða einhverjum að skrá barnið sitt í þriggja ára tilraunahagræðingarverkefni borgarinnar með óljósum afleiðingum? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Eyrún Magnúsdóttir Mest lesið Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Skoðun Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego skrifar Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Sjá meira
Hugmyndir starfshóps á vegum menntaráðs borgarinnar um sameiningar leikskóla og grunnskóla eru óljósar og fáir vita í hverju þær felast. Foreldrar hafa heyrt orðróm, stjórnendur fengið bréf um að hugsanlega verði þeirra störf lögð niður og einhver konar samráð hefur víst verið haft í formi lokaðra funda sem litlum sögum fer af. Engar sameiningartillögur hafa verið birtar opinberlega. Engar tölur hafa birst um hve miklu sameiningar í skólakerfinu muni skila borginni. Engar skýringar hafa fengist á því hvaða mælikvarðar eru notaðir þegar metið er hvaða leikskóla og/eða skóla hentar að sameina og hverja ekki. Engar faglegar röksemdir hafa verið kynntar. Foreldrar sem nú rísa upp gegn hugmyndunum gera það ekki vegna almennrar andstöðu við allar breytingar, eins og formaður menntaráðs hefur gefið í skyn. Þeir gera það vegna þess að upplýsingar og röksemdir skortir. Hugtökum eins og „tækifæri til endurskipulagningar"og „samráðsferli" er kastað á loft án þess að ljóst sé hver tækifærin eru eða í hverju samráðið felst. Foreldrar ekki upplýstir fyrr en eftir á Þegar undirritaðri barst sá orðrómur að sameina ætti leikskóla sonarins öðrum leikskóla í næsta skólahverfi og leitaði upplýsinga hjá leikskólasviði um málið fékkst þetta svar í tölvupósti: „Foreldrar verða ekki upplýstir fyrr en frekari ákvarðanir liggja fyrir." Á hitafundi um skólamál í Ráðhúsinu í gærkvöld sem um 500 foreldrum reykvískra barna sóttu varð þetta viðhorf borgarinnar til aðkomu foreldra enn skýrara. Fyrst á að taka hinar „kjarkmiklu" ákvarðanir um niðurskurð og sameiningar og að því loknu verða þær rökstuddar og foreldrar upplýstir. Í millitíðinni eigum við að bíða, treysta borgaryfirvöldum og embættismönnum, en umfram allt: ekki vera hrædd við breytingar. Upplýsingar um niðurskurðinn og hinar meintu sameiningar eru þó svo mikið á reiki að bæði fræðslustjóri og fulltrúi meirihlutans í menntaráði hafa séð sig knúna til að leiðrétta „misskilning" fjölmiðla á málinu á síðustu dögum. Hvernig er hægt að misskilja upplýsingar sem ekki liggja fyrir? Hvers vegna liggja þessar upplýsingar ekki fyrir svo bæði foreldrar, fjölmiðlafólk og aðrir geti sett sig inn í málin? Ráðdeildarsömum stjórnendum fórnað Það er vandséð hvernig uppsagnir leikskólastjóra eiga að koma Reykjavíkurborg út úr fjárhagskröggum. Mun líklegra er að breytingarnar leiði til fækkunar starfsfólks með verðmæta reynslu af stjórnun leikskóla. Hættan á flótta úr stétt leikskólakennara í kjölfar uppsagna leikskólastjóra og sameininga er raunveruleg og ætti að vera áhyggjuefni borgarfulltrúa. Það er óskhyggja að telja að hægt sé að hrókera til leikskólastjórum með áratugareynslu án þess að kvarnist úr hópnum. Og Reykjavíkurborg má ekki við því að missa fagfólk út af leikskólunum, líkt og sviðsstjóri leikskólasviðs benti sjálf á á fundi með foreldrum. Á sama tíma og kjörnir fulltrúar borgarinnar létu um árabil viðgangast að gullkálfurinn Orkuveita Reykjavíkur steypti sér í botnlausar skuldir þá stýrðu leikskólastjórar sínum einingum af ráðdeild og gerðu það besta úr takmörkuðum fjármunum – og það ekki á neinum ofurlaunum. Benda má á að í greinargerð með fjárhagsáætlun borgarinnar kemur fram að síðustu ár hafa 98% leikskóla borgarinnar jafnan skilað rekstrinum af sér án þess að fara meira en 3% fram úr þeim fjárhagsramma sem þeim er settur. Ætli allar „rekstrareiningar" (svo gripið sé til stofnanamáls) borgarinnar geti stært sig af svona árangri? Borgarstjóri Reykjavíkur gerði hina skuldum vöfnu Orkuveitu raunar að umtalsefni á fundinum í Ráðhúsinu í gær þegar hann sagði niðurskurð óumflýjanlegan, m.a. vegna ábyrgðar á skuldum Orkuveiturinnar. Hins vegar fylgdu engar skýringar því hvernig tugmilljóna króna meintur sparnaður í skólum og leikskólum hjálpar til við að takast á við 240 milljarða króna skuldir OR. Tilraunahagræðing og börnin að veði Tveggja ára sonur minn hefur alltaf verið aðeins yfir kúrfu í þyngd og lengd, enda stór og hraustur strákur. Eftir fundinn í Ráðhúsinu í gærkvöld er mér orðið ljóst að hann er einnig nokkuð yfir kúrfu í kostnaði fyrir borgina, hann er óhagkvæmur í rekstri og stjórnendakostnaður við drenginn er of hár. Hann er í frekar fámennum leikskóla og þarf því nauðsynlega á hagræðingu að halda. Ef ég mótmæli þá er ég óttaslegin, svo notað sé orðfæri formanns menntaráðs sem verður tíðrætt um ótta foreldra við breytingar. Ef ég dreg í efa útreikninga borgarinnar um að óhagræði hljótist af syni mínum í sínum litla leikskóla þá stend ég í vegi fyrir „kjarkmiklum ákvörðunum." Kjarkurinn felst víst í því að þora að fella sem flest leik- og grunnskólabörn inn í fyrirfram ákveðna kúrfu sem hentar buddu borgarinnar þessa stundina, óháð afleiðingum til frambúðar. Það er ekki kjarkmikið hjá meirihlutanum í borginni að þora ekki að leggja fram hugmyndir sínar um umfangsmiklar og óafturkræfar breytingar á högum yngstu borgaranna. Það er heldur ekki merki um ótta foreldra og starfsfólks í grunn- og leikskólum að andmæla óljósum og illa kynntum breytingum. Í máli sviðsstjóra leikskólasviðs á fundinum í gær kom fram að ekki væri hægt að meta árangur af sameiningum fyrr en 3 árum eftir að skólar/leikskólar hafa verið sameinaðir. Það ku vera sá reynslutími sem þafr til að hægt sé að meta hvort slíkur gjörningur heppnist vel eða illa. Má bjóða einhverjum að skrá barnið sitt í þriggja ára tilraunahagræðingarverkefni borgarinnar með óljósum afleiðingum?
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar
Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir skrifar
Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Samræmd nálgun að öryggi og skilvirkni á ytri landamærum - Innleiðing EES á Íslandi Arngrímur Guðmundsson skrifar
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun