Viðey í fortíð og framtíð Ari Tryggvason skrifar 3. maí 2022 08:31 Við hjá Ábyrgri framtíð hugðumst fara í vettvangskönnun til Viðeyjar. Það var hægara sagt en gert, því engar siglingar eru í boði yfir vetrarmánuðina. Fyrsta ferðin verður daginn eftir bæjar- og sveitarstjórnarkosningarnar, að öllu óbreyttu. Reyndar var eyjan mjög vinsæl af íbúum Reykjavíkur fyrir rúmlega hundrað árum er þeir vöndu komur sínar þangað til skemmtiferða á sunnudögum. Trúlega hafa þeir Reykvíkingar getað keypt sér ferska mjólk með nestinu sínu úr þeim kúm sem þar voru á beit úr fullkomnasta búi landsins á þeim tíma. Valkostur í stað Sundabrautar Þó að við eigum þess ekki kost nú að fá Viðeyjar-mjólk út í kaffið okkar í heimsókn þangað, getur Viðey leikið stærra hlutverk í lífi okkar án þess að skaða gildi hennar til útivistar og sem varpland fugla. Þar að auki geymir Viðey merka sögu sem hluti byggðar í landinu. Með botngöngum frá Skarfagarði og vegi suð-austur með eyjunni, trúlega frekar norðan megin en sunnan og yfir grynningarnar í Gufunes, er kominn valkostur í stað Sundabrautar sem ýmsir íbúar Kjalarness hafa beðið eftir í um 20 ár. Ennfremur felur „Viðeyjarleiðin‟ í sér tengingu við Kjalarnes með jarðgöngum norður í Brimnes á Kjalarnesi. Þetta yrðu göng svipuð Hvalfjarðargöngum að lengd og væru ekki síður ábótasöm fjárfesting og ætti að hugnast Kjalnesingum og íbúum almennt á Vesturlandi. Húsnæði og saga Húsnæðisverð er í hæstu hæðum og helsta málið í kosningabaráttunni eins og vænta mátti. Gríðarlegir möguleikar í húsnæðismálum opnast með þessari leið. Nýtt byggingarland á Kjalarnesi og í Kollafirði verður í örskotsfjarlægð frá miðbæ Reykjavíkur. Það yrði engin nýlunda að nýta þá fjölþættu möguleika sem eyjan býr yfir. Árið 1938 bjuggu 138 manns þar eftir að Kárafélagið gerði hana að útgerðarstöð sinni. En útgerð var engin nýlunda þá úr eyjunni, hið svokallaða Milljónafélag gerði út þaðan uppúr aldamótunum 1900 með miklum hafnarframkvæmdum sem tóku gömlu höfninni í Reykjavík fram. Saga Viðeyjar er litlu styttri en saga landnáms Íslands. Hún er í það minnsta eins löng og saga kristni í landinu. Munkaklaustur var stofnað á eyjunni árið 1225, sem óx verulega að efnum og átti miklar jarðir. Saga klaustursins er samofin sögu kristninnar og siðaskiptanna sem lögfest voru á Alþingi 1541. Örlög klaustursins voru táknræn fyrir þá valdabaráttu sem átti sér stað í aðdraganda siðaskiptanna, en menn Danakonungs rændu því tveimum árum áður en hinn nýi siður var lögfestur. Þær eru ekki margar ferðirnar sem ég hef farið út í Viðey. Mér heyrist að svo sé um marga aðra. Trúlega er lítill vilji til að endurreisa iðnað og útgerð frá henni enda lítil ástæða til. Hins vegar má endurvekja mikilvægi hennar. Við getum gert það með því að gera hana aðgengilega og um leið mikilvæga samgönguleið. Slík samgöngubót yrði að vera í sátt við fugla og menn en suð-vestur hluti eyjarinnar er friðað varpland. Með þessu móti gæti Viðey gegnt hlutverki sem mikilvæg útivistarparadís Reykvíkinga og þeirra sem sækja borgina heim ásamt stökkpalli í jaðarbyggðir borgarinnar og út á land. Viðeyjarstofa er fyrsta steinhúsið sem reist var á Íslandi sem embættisbústaður Skúla Magnússonar, nýskipaðs landfógeta þá. Viðeyjarkirkja er litlu yngri. Vissulega virðast tillögur okkar í Ábyrgri framtíð vera djarfar. Ef til vill eru þær í anda Skúla Magnússonar, brautryðjanda og frumkvöðuls. Hvað segja kjósendur? Er ekki vert að skoða þessa hugmynd okkar af alvöru? Meta og ræða, kosti og galla. Höfundur er í framboði fyrir Ábyrga framtíð í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reykjavík Sveitarstjórnarkosningar 2022 Ábyrg framtíð Skoðun: Kosningar 2022 Mest lesið Landsvirkjun vill meiri orku (en ekki samt í orkuskipti) Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Frostaveturinn mikli Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Allir eru að gera það gott…. Margrét Júlía Rafnsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki gervigreind Sigríður Hagalín Björnsdóttir skrifar Skoðun Að taka á móti börnum á forsendum þeirra Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Sjá meira
Við hjá Ábyrgri framtíð hugðumst fara í vettvangskönnun til Viðeyjar. Það var hægara sagt en gert, því engar siglingar eru í boði yfir vetrarmánuðina. Fyrsta ferðin verður daginn eftir bæjar- og sveitarstjórnarkosningarnar, að öllu óbreyttu. Reyndar var eyjan mjög vinsæl af íbúum Reykjavíkur fyrir rúmlega hundrað árum er þeir vöndu komur sínar þangað til skemmtiferða á sunnudögum. Trúlega hafa þeir Reykvíkingar getað keypt sér ferska mjólk með nestinu sínu úr þeim kúm sem þar voru á beit úr fullkomnasta búi landsins á þeim tíma. Valkostur í stað Sundabrautar Þó að við eigum þess ekki kost nú að fá Viðeyjar-mjólk út í kaffið okkar í heimsókn þangað, getur Viðey leikið stærra hlutverk í lífi okkar án þess að skaða gildi hennar til útivistar og sem varpland fugla. Þar að auki geymir Viðey merka sögu sem hluti byggðar í landinu. Með botngöngum frá Skarfagarði og vegi suð-austur með eyjunni, trúlega frekar norðan megin en sunnan og yfir grynningarnar í Gufunes, er kominn valkostur í stað Sundabrautar sem ýmsir íbúar Kjalarness hafa beðið eftir í um 20 ár. Ennfremur felur „Viðeyjarleiðin‟ í sér tengingu við Kjalarnes með jarðgöngum norður í Brimnes á Kjalarnesi. Þetta yrðu göng svipuð Hvalfjarðargöngum að lengd og væru ekki síður ábótasöm fjárfesting og ætti að hugnast Kjalnesingum og íbúum almennt á Vesturlandi. Húsnæði og saga Húsnæðisverð er í hæstu hæðum og helsta málið í kosningabaráttunni eins og vænta mátti. Gríðarlegir möguleikar í húsnæðismálum opnast með þessari leið. Nýtt byggingarland á Kjalarnesi og í Kollafirði verður í örskotsfjarlægð frá miðbæ Reykjavíkur. Það yrði engin nýlunda að nýta þá fjölþættu möguleika sem eyjan býr yfir. Árið 1938 bjuggu 138 manns þar eftir að Kárafélagið gerði hana að útgerðarstöð sinni. En útgerð var engin nýlunda þá úr eyjunni, hið svokallaða Milljónafélag gerði út þaðan uppúr aldamótunum 1900 með miklum hafnarframkvæmdum sem tóku gömlu höfninni í Reykjavík fram. Saga Viðeyjar er litlu styttri en saga landnáms Íslands. Hún er í það minnsta eins löng og saga kristni í landinu. Munkaklaustur var stofnað á eyjunni árið 1225, sem óx verulega að efnum og átti miklar jarðir. Saga klaustursins er samofin sögu kristninnar og siðaskiptanna sem lögfest voru á Alþingi 1541. Örlög klaustursins voru táknræn fyrir þá valdabaráttu sem átti sér stað í aðdraganda siðaskiptanna, en menn Danakonungs rændu því tveimum árum áður en hinn nýi siður var lögfestur. Þær eru ekki margar ferðirnar sem ég hef farið út í Viðey. Mér heyrist að svo sé um marga aðra. Trúlega er lítill vilji til að endurreisa iðnað og útgerð frá henni enda lítil ástæða til. Hins vegar má endurvekja mikilvægi hennar. Við getum gert það með því að gera hana aðgengilega og um leið mikilvæga samgönguleið. Slík samgöngubót yrði að vera í sátt við fugla og menn en suð-vestur hluti eyjarinnar er friðað varpland. Með þessu móti gæti Viðey gegnt hlutverki sem mikilvæg útivistarparadís Reykvíkinga og þeirra sem sækja borgina heim ásamt stökkpalli í jaðarbyggðir borgarinnar og út á land. Viðeyjarstofa er fyrsta steinhúsið sem reist var á Íslandi sem embættisbústaður Skúla Magnússonar, nýskipaðs landfógeta þá. Viðeyjarkirkja er litlu yngri. Vissulega virðast tillögur okkar í Ábyrgri framtíð vera djarfar. Ef til vill eru þær í anda Skúla Magnússonar, brautryðjanda og frumkvöðuls. Hvað segja kjósendur? Er ekki vert að skoða þessa hugmynd okkar af alvöru? Meta og ræða, kosti og galla. Höfundur er í framboði fyrir Ábyrga framtíð í Reykjavík.
Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun