Ekki bara fylgihlutir Sæþór Benjamín Randalsson, Melissa Williams, Innocentia Fiati, Reynaldo Curato Renegado og Hjörtur Birgir Jóhönnuson skrifa 5. janúar 2023 08:30 Kannski hefur þú séð okkur í fréttunum, svartir nælon jakkar, þrjátíu eða fleiri. Kannski hefurðu séð okkur ganga um Borgartúnið, bera borðana okkar og hlæja. Við erum samninganefnd Eflingar; hópur sem samanstendur af ástríðufullum einstaklingum frá öllum stigum félagsins. Sem meðlimir jakkafataklæddra göngumanna viljum við segja ykkur að við erum ekki bara fylgihlutir forystu Eflingar, heldur innri hluti af nýju ferli samningaviðræðna. Sögulega séð hefur samningaferlið verið algjörlega ólýðræðislegt í eðli sínu. Bæði hérlendis og erlendis er þetta ferli venjulega framkvæmt af örsmáum hópi fólks. Oftast, fyrir hönd stéttarfélaga, samanstendur þessi hópur af formanni félagsins, lögfræðingi og hagfræðingi; enginn þeirra mun nokkurn tíma vinna samkvæmt samningnum sem þau eru að semja um. Þar að auki munu verkamenn sem verða bundnir þessum samningi ekki sjá eða hafa áhrif á hann fyrr en í lokaatkvæðagreiðslu um fullgildingu. Þó að verkalýðsfélögin okkar hér kjósi um formennina okkar, og þó að þessir formenn séu venjulega frá þessum verkalýðsfélögum og hafa starfsbakgrunn, eru þeir kannski ekki meðvitaðir um vandamálin sem allir starfandi meðlimir félagsins standa frammi fyrir. Þessi skortur á gagnsæi og lýðræði er undirrót vandamála gömlu leiðarinnar og hvers vegna við gerum það öðruvísi. Þar sem meðlimir taka ekki þátt á gamla mátanum fyrr en í lokin er erfitt að túlka atkvæðagreiðsluna um að staðfesta eða ekki. Hvað þýðir það fyrir einhvern sem var haldið í myrkrinu þar til yfir lauk að kjósa „nei“? Hvað gerist þá? Fá þeir betri samning síðar eða verri? Þegar kosningaþátttaka er svona lítil, undir 20%, eru þessi atkvæði merki um ánægju með samninginn, eða lítill hópur tryggra félagsmanna að kjósa eins og leiðtogi þeirra biður þá um? Til að leysa þessi vandamál erum við að gera hlutina allt öðruvísi, byggt á reynslu og velgengni verkafólks um allan heim. Við komum með stóran hóp af raunverulegum meðlimum sem munu vinna undir endanlegum samningi, þessir aðilar búa til kröfurnar, taka þátt í samningaferlinu, og eru hluti af því að samþykkja bráðabirgðasamninginn eða ekki áður en hann fer til alls félagsins til atkvæðagreiðslu. Við sem nefnd verðum að skilja sögu íslenskra verkalýðsfélaga og kjarabaráttu. Við þurfum að skilja verðbólgu, kaupmátt, afkomu fyrirtækja og hvernig samtök eins og Samtök Atvinnulífsins og ASÍ og SGS starfa. Við horfum á kynningar, spyrjum spurninga, myndum litla hópa og kjósum um mikilvæg mál. Við höfum unnið óteljandi sinnum við að búa til kröfur, betrumbæta, semja og skera. Fyrir hvern opinberan fund með Samtökum Atvinnulífsins hefur nefndin haldið þrjá undirbúningsfundi. Á opinberu fundunum biðjum við oft um einkahlé svo við getum rætt fundinn og ef á þarf að halda, kosið um mál á staðnum áður en lengra er haldið. Við tökum þetta ferli mjög alvarlega, vegna þess hversu mikilvægt það er fyrir okkar eigið líf - það hefur áhrif á lífsviðurværi okkar! Ég hef sérstaklega gaman af flókinni tölfræði sem svo oft eru gerðar að glansandi og blekkjandi kynningum frá höfuðborgastéttinni til að útskýra hversu vel allt gengur, útskýrðar og settar fram af traustum heimildum á þann hátt sem snertir líf okkar. Við finnum líka fyrir áhrifum nærveru okkar á þessar samningaviðræður; Að hafa svona marga í herberginu frá stéttarfélaginu okkar hefur áþreifanleg áhrif á andrúmsloftið. Án nokkurra meðlima í herberginu væri auðvelt fyrir hraða eða málamiðlanir eða „hegðun herramanna“ að hafa áhrif á tölurnar og hugtökin; með okkar eigin meðlimum í herberginu missa þessir klóku leikir bit sitt. Við verkafólk þekkjum líka raunveruleikann í daglegu lífi okkar og allar lygar eða uppspuni til að mótmæla kröfum okkar falla dauðar niður. Í stuttu máli, nærvera okkar gerir okkur kleift að halda forystu ábyrga og gefur forystu okkar orku til að standa fast. Þegar við sjáum þá fullyrðingu að við séum bara aukahlutir eða að við skiljum ekki smáatriðin í því sem verið er að ræða, finnst okkur máttur verkalýðsfólks vera vanmetinn. Við höfum getu til að framkvæma þær breytingar sem við viljum og nú höfum við vettvanginn. Höfundar eiga sæti í samninganefnd Eflingar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kjaraviðræður 2022-23 Mest lesið Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson Skoðun Skoðun Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Stjórnvöld mega ekki klúðra nýju vaxtaviðmiði Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Að einfalda veruleikann og breyta öllu í pólitískt fóður Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvers virði er ég ? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun RÚV brýtur á börnum Guðbjörg Hildur Kolbeins skrifar Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun „Ég ætlaði aldrei að hætta í útgerð“ Sigurgeir B. Kristgeirsson skrifar Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun 4.865 börn sem bíða í allt að fjögur ár Ragnheiður Dagný Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gellupólitík Hlédís Maren Guðmundsdóttir skrifar Sjá meira
Kannski hefur þú séð okkur í fréttunum, svartir nælon jakkar, þrjátíu eða fleiri. Kannski hefurðu séð okkur ganga um Borgartúnið, bera borðana okkar og hlæja. Við erum samninganefnd Eflingar; hópur sem samanstendur af ástríðufullum einstaklingum frá öllum stigum félagsins. Sem meðlimir jakkafataklæddra göngumanna viljum við segja ykkur að við erum ekki bara fylgihlutir forystu Eflingar, heldur innri hluti af nýju ferli samningaviðræðna. Sögulega séð hefur samningaferlið verið algjörlega ólýðræðislegt í eðli sínu. Bæði hérlendis og erlendis er þetta ferli venjulega framkvæmt af örsmáum hópi fólks. Oftast, fyrir hönd stéttarfélaga, samanstendur þessi hópur af formanni félagsins, lögfræðingi og hagfræðingi; enginn þeirra mun nokkurn tíma vinna samkvæmt samningnum sem þau eru að semja um. Þar að auki munu verkamenn sem verða bundnir þessum samningi ekki sjá eða hafa áhrif á hann fyrr en í lokaatkvæðagreiðslu um fullgildingu. Þó að verkalýðsfélögin okkar hér kjósi um formennina okkar, og þó að þessir formenn séu venjulega frá þessum verkalýðsfélögum og hafa starfsbakgrunn, eru þeir kannski ekki meðvitaðir um vandamálin sem allir starfandi meðlimir félagsins standa frammi fyrir. Þessi skortur á gagnsæi og lýðræði er undirrót vandamála gömlu leiðarinnar og hvers vegna við gerum það öðruvísi. Þar sem meðlimir taka ekki þátt á gamla mátanum fyrr en í lokin er erfitt að túlka atkvæðagreiðsluna um að staðfesta eða ekki. Hvað þýðir það fyrir einhvern sem var haldið í myrkrinu þar til yfir lauk að kjósa „nei“? Hvað gerist þá? Fá þeir betri samning síðar eða verri? Þegar kosningaþátttaka er svona lítil, undir 20%, eru þessi atkvæði merki um ánægju með samninginn, eða lítill hópur tryggra félagsmanna að kjósa eins og leiðtogi þeirra biður þá um? Til að leysa þessi vandamál erum við að gera hlutina allt öðruvísi, byggt á reynslu og velgengni verkafólks um allan heim. Við komum með stóran hóp af raunverulegum meðlimum sem munu vinna undir endanlegum samningi, þessir aðilar búa til kröfurnar, taka þátt í samningaferlinu, og eru hluti af því að samþykkja bráðabirgðasamninginn eða ekki áður en hann fer til alls félagsins til atkvæðagreiðslu. Við sem nefnd verðum að skilja sögu íslenskra verkalýðsfélaga og kjarabaráttu. Við þurfum að skilja verðbólgu, kaupmátt, afkomu fyrirtækja og hvernig samtök eins og Samtök Atvinnulífsins og ASÍ og SGS starfa. Við horfum á kynningar, spyrjum spurninga, myndum litla hópa og kjósum um mikilvæg mál. Við höfum unnið óteljandi sinnum við að búa til kröfur, betrumbæta, semja og skera. Fyrir hvern opinberan fund með Samtökum Atvinnulífsins hefur nefndin haldið þrjá undirbúningsfundi. Á opinberu fundunum biðjum við oft um einkahlé svo við getum rætt fundinn og ef á þarf að halda, kosið um mál á staðnum áður en lengra er haldið. Við tökum þetta ferli mjög alvarlega, vegna þess hversu mikilvægt það er fyrir okkar eigið líf - það hefur áhrif á lífsviðurværi okkar! Ég hef sérstaklega gaman af flókinni tölfræði sem svo oft eru gerðar að glansandi og blekkjandi kynningum frá höfuðborgastéttinni til að útskýra hversu vel allt gengur, útskýrðar og settar fram af traustum heimildum á þann hátt sem snertir líf okkar. Við finnum líka fyrir áhrifum nærveru okkar á þessar samningaviðræður; Að hafa svona marga í herberginu frá stéttarfélaginu okkar hefur áþreifanleg áhrif á andrúmsloftið. Án nokkurra meðlima í herberginu væri auðvelt fyrir hraða eða málamiðlanir eða „hegðun herramanna“ að hafa áhrif á tölurnar og hugtökin; með okkar eigin meðlimum í herberginu missa þessir klóku leikir bit sitt. Við verkafólk þekkjum líka raunveruleikann í daglegu lífi okkar og allar lygar eða uppspuni til að mótmæla kröfum okkar falla dauðar niður. Í stuttu máli, nærvera okkar gerir okkur kleift að halda forystu ábyrga og gefur forystu okkar orku til að standa fast. Þegar við sjáum þá fullyrðingu að við séum bara aukahlutir eða að við skiljum ekki smáatriðin í því sem verið er að ræða, finnst okkur máttur verkalýðsfólks vera vanmetinn. Við höfum getu til að framkvæma þær breytingar sem við viljum og nú höfum við vettvanginn. Höfundar eiga sæti í samninganefnd Eflingar.
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Skoðun Tími til kominn Berglind Friðriksdóttir,Gunnsteinn R. Ómarsson,Hrönn Guðmundsdóttir,Sigfús Benóný Harðarson,Vilhjálmur Baldur Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðarsýn Íslands: Raunsæ tækni, græn orka og friður fyrir hugann Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Frjósemisvandi – samfélagsleg ábyrgð og stuðningur María Rut Baldursdóttir,Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Ríkisstjórnin fellir niður jafnrétti íþrótta og gerir vont verra Unnar Már Magnússon skrifar