Vinir Gunnfaxa vonast til að bjarga Flugfélagsþristinum

Við sýndum frá því í síðustu viku þegar verið var að hefja flutning Gunnfaxa frá Keflavíkurflugvelli austur í sveitir en landeigendur Sólheimasands höfðu keypt flugvélina til að leysa af gamla flakið sem þar hafði grotnað niður. Þetta líst Flugfélagsbræðrunum Jóni Karli og Snorra Snorrasonum ekkert á.

„Þessi vél á ekkert erindi þangað. Fyrir utan það að hún hefur sögulegt gildi fyrir Ísland. Var í þjónustu Flugfélags Íslands og Íslendinga í 25 ár, hvorki meira né minna,“ segir Jón Karl.

Faðir þeirra bræðra, Snorri Snorrason flugstjóri, hafði einmitt tekið ljósmynd af Gunnfaxa á Skógaflugvelli árið 1960.

„Við erum búnir að senda erindi til Samgöngusafnsins á Skógum um að þeir taki vélina til varðveislu og til framtíðar. Við teljum að þetta sé slíkur gripur að það megi ekki farga honum,“ segir Snorri.

Það var raunar Eyfellingurinn Ólafur Eggertsson á Þorvaldseyri sem átti frumkvæðið og hafði samband við Jón Karl.

„Hann sá vélina renna framhjá á leiðinni austur og hann gat bara ekki hugsað sér að þessi vél færi þarna út á sand. Þetta bara má ekki gerast, sagði hann,“ hefur Jón Karl eftir Ólafi á Þorvaldseyri.

Þeir bræður fóru austur á Sólheimasand á mánudag, ræddu við heimamenn og skoðuðu flugvélina.

„Já, ferðamenn bara streymdu að henni þótt hún væri langt frá gönguleiðinni.“

En þeir fengu einnig þau svör frá Benedikt Bragasyni, bónda á Ytri-Sólheimum, að hann væri tilbúinn að selja.

„Gegn því að við borgum náttúrlega útlagðan kostnað. Og helst vill hann fá aðra vél í staðinn,“ segir Jón Karl.

Þeir sýna okkur myndir af Gunnfaxa að sækja sauðfé í Öræfasveit en vegleysur Suðurlands þýddu að þristarnir höfðu stórt hlutverk í samgöngusögu Suðurlands fram eftir síðustu öld, allt frá Hellu á Rangárvöllum og austur á Hornafjörð.

„Voru bara uppistaðan í innanlandsfluginu hérna í áratugi. Þannig að við megum ekki fórna henni. Því að ef hún fer út á sand þarna þá er hún bara ónýt eftir árið,“ segir Jón Karl.

Þeir hafa ásamt Ólafi Eggertssyni ákveðið stofna félagið Vinir Gunnfaxa í von um að safnið á Skógum vilji taka við henni.

„Við erum svo tilbúnir að hefja söfnun og skila henni í þeirra hendur sýningarhæfri.“

Þeir sjá fyrir sér að Gunnfaxi gæti í fyrstu staðið utanhúss við Skógasafn en framtíðin væri að koma flugvélinni undir þak.

„Mér skilst að það þurfi að byggja þarna stóra skemmu. Og þá þarf að hafa hana aðeins stærri fyrir vikið,“ segir Jón Karl.

En hvað þarf að safna miklu?

„Þetta eru einhverjar milljónir,“ segir Snorri.

„En milljón í dag er ekki neitt. Þetta eru smáaurar í sjálfu sér. Ef menn taka sig saman,“ segir Jón Karl.

„Samtakamátturinn er allt sem þarf,“ segir Snorri.

„Þessi vél er tilbúin raunverulega til þess að fara um hana höndum. Þrífa hana og mála og bæta það sem á vantar. Setja á hana mótora og annað. Þetta eru smáaurar þegar upp er staðið. Og okkur mun alltaf verða álasað síðar meir ef við ekki gerum eitthvað í þessu núna,“ segir Jón Karl.

„Vera stórhuga,“ segir Snorri.

• Bréf_til_SkógasafnsDOCX26KB
  Sækja skjal