Rotturnar flýja frá borði 24. mars 2012 10:00 Dökk mynd Margin Call dregur upp dökka og dapurlega mynd af fjármálageira dagsins í dag. Bíó: Margin Call Leikstjórn: J.C.Chandor Leikarar: Kevin Spacey, Paul Bettany, Jeremy Irons, Stanley Tucci, Demi Moore, Zachary Quinto, Penn Badgley, Simon Baker, Aasif Mandvi, Mary McDonnell Þessi fyrsta mynd leikstjórans J.C. Chandor segir frá baktjaldamakki ónefnds fjárfestingabanka á Wall Street í árdaga efnahagskreppunnar sem nú stendur yfir. Starfsmenn bankans fá veður af stóra skellinum rétt áður en hann dynur yfir, og standa frammi fyrir siðferðislegum spurningum í kjölfarið. Eiga þeir að vara aðra við eða reyna að bjarga bankanum á kostnað þeirra sem vita ekki betur? Viðskiptafræðimenntun er síður en svo nauðsynleg til að geta notið myndarinnar, en handritið (eftir Chandor sjálfan) er einfalt og þétt. Ógnin er undirliggjandi og viðhorf starfsfólksins misjöfn, líklega í einhverju samhengi við þeirra eigin tekjur. Það er deildarstjórinn Sam Rogers (leikinn af Kevin Spacey) sem er rödd samviskunnar og reynir af öllum mætti að breyta rétt, en uppsker vantraust og háðsglósur samstarfsmanna sinna fyrir vikið. Leikarahópurinn er ótrúlegur þó vissulega skyggi gömlu jálkarnir eilítið á ungviðið. Spacey, Irons, Tucci og Moore (hljómar eins og nafn á lögfræðistofu) eru öll í banastuði, og þá sérstaklega Irons, en hann er einkar ógeðfelldur í hlutverki forstjórans. Það er afar lítið um hamingju í stóra turninum sem hýsir bankann og svo virðist sem öllu hinu mannlega hafi verið úthýst. Þetta undirstrikar leikstjórinn með gráum og kuldalegum lit á öllum veggjum og í öllum skotum, en það er varla fallegan ramma að finna í myndinni. Margin Call tekur þrátt fyrir þetta ekki beina afstöðu gegn kapítalisma, þó hún dragi upp dökka og dapurlega mynd af fjármálageira dagsins í dag. Í það minnsta borðar forstjórinn alltaf einn. Haukur Viðar Alfreðsson Niðurstaða:Spennandi fjármáladrama, drekkhlaðið úrvalsleikurum. Fréttir Mest lesið Hringdi í mömmu sem sagði einfaldlega: „Nói, nú kemur þú heim“ Áskorun Óraunverulegt að kaupa íbúð í miðborg London Lífið Sat uppi með útgáfu af sjálfri sér sem hún kunni ekki við Lífið Krakkatían: Bannað að hlæja, Friðarsúlan og Iceguys Lífið Kraftaverkasaga: „Mun ég aldrei sjá þau aftur?“ Áskorun Sama hvað öllum finnst, nema mömmu og pabba Tónlist Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Fréttatía vikunnar: Play, fiskbúðingur og stjörnuskilnaður Lífið Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira
Bíó: Margin Call Leikstjórn: J.C.Chandor Leikarar: Kevin Spacey, Paul Bettany, Jeremy Irons, Stanley Tucci, Demi Moore, Zachary Quinto, Penn Badgley, Simon Baker, Aasif Mandvi, Mary McDonnell Þessi fyrsta mynd leikstjórans J.C. Chandor segir frá baktjaldamakki ónefnds fjárfestingabanka á Wall Street í árdaga efnahagskreppunnar sem nú stendur yfir. Starfsmenn bankans fá veður af stóra skellinum rétt áður en hann dynur yfir, og standa frammi fyrir siðferðislegum spurningum í kjölfarið. Eiga þeir að vara aðra við eða reyna að bjarga bankanum á kostnað þeirra sem vita ekki betur? Viðskiptafræðimenntun er síður en svo nauðsynleg til að geta notið myndarinnar, en handritið (eftir Chandor sjálfan) er einfalt og þétt. Ógnin er undirliggjandi og viðhorf starfsfólksins misjöfn, líklega í einhverju samhengi við þeirra eigin tekjur. Það er deildarstjórinn Sam Rogers (leikinn af Kevin Spacey) sem er rödd samviskunnar og reynir af öllum mætti að breyta rétt, en uppsker vantraust og háðsglósur samstarfsmanna sinna fyrir vikið. Leikarahópurinn er ótrúlegur þó vissulega skyggi gömlu jálkarnir eilítið á ungviðið. Spacey, Irons, Tucci og Moore (hljómar eins og nafn á lögfræðistofu) eru öll í banastuði, og þá sérstaklega Irons, en hann er einkar ógeðfelldur í hlutverki forstjórans. Það er afar lítið um hamingju í stóra turninum sem hýsir bankann og svo virðist sem öllu hinu mannlega hafi verið úthýst. Þetta undirstrikar leikstjórinn með gráum og kuldalegum lit á öllum veggjum og í öllum skotum, en það er varla fallegan ramma að finna í myndinni. Margin Call tekur þrátt fyrir þetta ekki beina afstöðu gegn kapítalisma, þó hún dragi upp dökka og dapurlega mynd af fjármálageira dagsins í dag. Í það minnsta borðar forstjórinn alltaf einn. Haukur Viðar Alfreðsson Niðurstaða:Spennandi fjármáladrama, drekkhlaðið úrvalsleikurum.
Fréttir Mest lesið Hringdi í mömmu sem sagði einfaldlega: „Nói, nú kemur þú heim“ Áskorun Óraunverulegt að kaupa íbúð í miðborg London Lífið Sat uppi með útgáfu af sjálfri sér sem hún kunni ekki við Lífið Krakkatían: Bannað að hlæja, Friðarsúlan og Iceguys Lífið Kraftaverkasaga: „Mun ég aldrei sjá þau aftur?“ Áskorun Sama hvað öllum finnst, nema mömmu og pabba Tónlist Óöruggur eftir að kærastan stundaði hópkynlíf erlendis Lífið „Ákvað að skilja hana eftir þar og athuga hversu langt ég kæmist“ Lífið „Rétturinn sem fjölskyldan þín mun elska og biðja um aftur og aftur“ Lífið Fréttatía vikunnar: Play, fiskbúðingur og stjörnuskilnaður Lífið Fleiri fréttir Freðinn faðir, fáránlegir fasistar og fyrsta flokks bíó Veisla fyrir augu og eyru Ekki er allt gull sem glóir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Sjá meira