Tvískinnungur borgarstjóra í málefnum Fossvogsskóla Elín Jónsdóttir skrifar 1. júní 2021 21:12 Ég líkt og margir aðrir á höfuðborgarsvæðinu hef fylgst vel með framgangi mála vegna myglu og rakaskemmda í Fossvogsskóla en ég flutti jómfrúrræðu um málið í borgarstjórn á þeim fundi sem nú stendur yfir. Framkoma borgaryfirvalda gagnvart foreldrum barna skólans hefur slegið mig og er ég satt best að segja mjög undrandi yfir framkomunni. Sem foreldri grunnskólabarns upplifi ég mikið vantraust eftir framferði borgaryfirvalda í þessu máli. Upp koma margar spurningar vegna framferðis borgarinnar: Get ég t.d. treyst því að loftgæði séu í góðu lagi í skóla dóttur minnar? Get ég treyst því að þær framkvæmdir sem gerðar eru á skólabyggingum vegna viðhalds eða galla séu með fullnægjandi hætti eða gerðar yfir höfuð? Sjái ég eitthvað athugavert má ég reikna með því að mæta því mótlæti sem foreldrar barna í fossvogsskóla hafa mætt? Ég ímynda mér að við öll séum sammála um að heilsa barnanna okkar og allra barna skuli tryggð og það sé ekki boðlegt að borgaryfirvöld séu ástæða þess að börn hafi misst heilsuna einungis vegna þess að þau mættu í skólann. Er þetta traustvekjandi? Samkvæmt foreldrum barna í Fossvogsskóla hafa samskipti milli foreldra og borgaryfirvalda verið erfið. Þeir hafa upplifað að ekki sé hlustað á þá og meira púður lagt í sannfæra þá um að ástand skólans sé gott eftir framkvæmdir sem hófust í mars 2019. Þeir hafa ítrekað reynt að benda á verstu svæðin í skólanum og þurftu að setja gríðarlegan tíma og orku í það eitt að fá úttektir á skólanum og sama máli gegnir um að fá niðurstöður úttekta. Staðan hefur meira að segja orðið svo slæm að foreldrafélagið réði sér lögfræðing. Hafi þá margir foreldrar upplifað að þeir og börnin þeirra séu vandamálið en ekki húsnæðið eftir samskipti við borgaryfirvöld. Eru þetta virkilega skilaboðin sem við sendum til foreldra? Finnst okkur í lagi að upplifun þeirra sé með þessum hætti? Foreldrar hafa neyðst til þess að opinbera heilsufar barna þeirra í fjölmiðlum í þeirri veiku von um að borgaryfirvöld hlusti en í kjölfarið verið mætt með skeytingarleysi og tómlæti. Eftir þær framkvæmdir sem farið var í liggur fyrir að Heilbrigðiseftirlitið, USK og Verkís hafi verið tilbúin að útskrifa húsnæðið og gefa því fullkomið heilsufarsmat. Þurfti baráttu skólaráðs Fossvogsskóla og foreldra til að fá nánari skoðun og ég trúi því að við séum öll meðvituð um hver niðurstaða þeirra úttekta varð. Það var síðast í dag þar sem fjölmiðlar birtu myndir af loftræstikerfi skólans sem teknar voru við lok framkvæmda 2020 þar sem sjá má myglu og hefur verkfræðistofan EFLA bent á í minnisblaði sínu að framkvæmdirnar hafi ekki reynst fullnægjandi. Nú liggur fyrir að hálfum milljarði var varið í þær framkvæmdir. Hafa borgaryfirvöld gefið út að ekki skuli rífa húsnæðið heldur fara í enn frekari framkvæmdir en mun það duga til þess að börn veikist ekki lengur í Fossvogsskóla? Ekki má gleyma að starfsmenn Fossvogsskóla hafa þurft að takast á við mörg mjög erfið og krefjandi verkefni með börnum og foreldrum í kjölfarið á óheilnæmi húsnæðisins. Starfsmenn skólans hafa rétt eins og nemendur hans veikst vegna myglu og rakaskemmda í húsnæðinu. Það er ólíðandi að borgin bjóði ekki starfsmönnum upp á heilnæmt vinnu umhverfi, það hefur ekki síður verið brotið á þeim og þeir blekktir rétt eins og foreldrar. Nýlega tjáði borgarstjóri sig um málefni Fossvogsskóla og þakkaði starfsmönnum fyrir að halda uppi góðum skólabrag sem er algjör fyrra í samanburði við að starfsmenn skólans gáfu nýverið frá sér yfirlýsingu þar sem fram kemur að margir þeirra séu að hugsa sig til hreyfings og sjái ekki fram á að geta starfað í þessu umhverfi lengur. Alvarlegast finnst mér þó að eftir alla þá baráttu sem foreldrar hafa þurft að heyja til að fá áheyrn borgaryfirvalda hefur þeim ekki enn borist afsökunarbeiðni. Það er staðreynd að nemendur skólans hafa hlotið skaða af ástandinu og sum þeirra munu lifa við heilsubrest inní fullorðinsárin vegna aðstæðna í skólanum þeirra. Mig langar einnig að fá að tengja stöðu skólans við nýkynnta lýðheilsustefnu Reykjavíkurborgar sem vissulega er enn í vinnslu og þá helst þau gildi sem þar er að finna. Ég vitna í hugtak stefnunnar sem skilgreint er á eftirfarandi veg, „heilsa er líkamleg, andleg og félagsleg vellíðan en ekki einungis það að vera laus við sjúkdóma og örorku“. Vil ég einnig vitna í skilgreiningu hugtaksins jöfnuður samkvæmt stefnunni, „jöfnuður til heilsu snýst um að allir hafi jöfn tækifæri til að varðveita og bæta heilsu sína“. Í stefnunni er einnig tekið fram að hjá börnum og ungmennum sé grunnurinn sé lagður að framtíðarheilsu einstaklingsins en líkt og borgarstjóri sagði á borgarstjórnarfundi 1. júní 2021 missir maður mikið þegar maður missir heilsuna. Ég get með engu móti tengt framangreind hugtök og fullyrðingar stefnunnar við aðstæður barnanna í Fossvogsskóla heldur þvert á móti hefur verið gert lítið úr þeim heilsubresti sem foreldrar og starfsmenn hafa lengi reynt að benda á. Falla þessi börn utan stefnunnar? Það er mikinn lærdóm að draga af þessu máli sem er hvergi nærri lokið. Ég vona að borgaryfirvöld hætti með innantóm loforð til foreldra og starfsmanna um að gera eitthvað. Heldur þyrfti að axla ábyrgð, viðurkenna mistök og fyrst og fremst gera betur. Höfundur er varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn Reykjavíkur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skóla - og menntamál Reykjavík Mygla í Fossvogsskóla Borgarstjórn Grunnskólar Mest lesið Ferðamenn: Vanmetnir skattgreiðendur í íslensku hagkerfi Þórir Garðarsson Skoðun Við höfum ekki efni á tvískinnungi SFS Vala Árnadóttir Skoðun Endurnýjun hugarfarsins Bjarni Karlsson Skoðun Góð vísa... Ole Anton Bieltvedt Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Hvenær leiddist þér síðast? Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal Skoðun Hvað getum við lært af Víetnamstríðinu? Einar Magnússon Skoðun Halldór 03.05.2025 Halldór Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Endurnýjun hugarfarsins Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ferðamenn: Vanmetnir skattgreiðendur í íslensku hagkerfi Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Góð vísa... Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Við höfum ekki efni á tvískinnungi SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað getum við lært af Víetnamstríðinu? Einar Magnússon skrifar Skoðun Góður rekstur Mosfellsbæjar og framtíðin björt Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir ,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Fristund.is fyrir öll - líka eldra fólk Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem skeytir engu Diljá Matthíasardóttir skrifar Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir skrifar Skoðun Fólkið sem gleymdist í Grindavík Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar Skoðun Á að sameina ÍSÍ og UMFÍ? Ómar Stefánsson skrifar Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir skrifar Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Sigursaga Evrópu í 21 ár Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin, Dagbjört og ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir skrifar Skoðun Myndir þú ráða fatlað fólk í vinnu? Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Sjá meira
Ég líkt og margir aðrir á höfuðborgarsvæðinu hef fylgst vel með framgangi mála vegna myglu og rakaskemmda í Fossvogsskóla en ég flutti jómfrúrræðu um málið í borgarstjórn á þeim fundi sem nú stendur yfir. Framkoma borgaryfirvalda gagnvart foreldrum barna skólans hefur slegið mig og er ég satt best að segja mjög undrandi yfir framkomunni. Sem foreldri grunnskólabarns upplifi ég mikið vantraust eftir framferði borgaryfirvalda í þessu máli. Upp koma margar spurningar vegna framferðis borgarinnar: Get ég t.d. treyst því að loftgæði séu í góðu lagi í skóla dóttur minnar? Get ég treyst því að þær framkvæmdir sem gerðar eru á skólabyggingum vegna viðhalds eða galla séu með fullnægjandi hætti eða gerðar yfir höfuð? Sjái ég eitthvað athugavert má ég reikna með því að mæta því mótlæti sem foreldrar barna í fossvogsskóla hafa mætt? Ég ímynda mér að við öll séum sammála um að heilsa barnanna okkar og allra barna skuli tryggð og það sé ekki boðlegt að borgaryfirvöld séu ástæða þess að börn hafi misst heilsuna einungis vegna þess að þau mættu í skólann. Er þetta traustvekjandi? Samkvæmt foreldrum barna í Fossvogsskóla hafa samskipti milli foreldra og borgaryfirvalda verið erfið. Þeir hafa upplifað að ekki sé hlustað á þá og meira púður lagt í sannfæra þá um að ástand skólans sé gott eftir framkvæmdir sem hófust í mars 2019. Þeir hafa ítrekað reynt að benda á verstu svæðin í skólanum og þurftu að setja gríðarlegan tíma og orku í það eitt að fá úttektir á skólanum og sama máli gegnir um að fá niðurstöður úttekta. Staðan hefur meira að segja orðið svo slæm að foreldrafélagið réði sér lögfræðing. Hafi þá margir foreldrar upplifað að þeir og börnin þeirra séu vandamálið en ekki húsnæðið eftir samskipti við borgaryfirvöld. Eru þetta virkilega skilaboðin sem við sendum til foreldra? Finnst okkur í lagi að upplifun þeirra sé með þessum hætti? Foreldrar hafa neyðst til þess að opinbera heilsufar barna þeirra í fjölmiðlum í þeirri veiku von um að borgaryfirvöld hlusti en í kjölfarið verið mætt með skeytingarleysi og tómlæti. Eftir þær framkvæmdir sem farið var í liggur fyrir að Heilbrigðiseftirlitið, USK og Verkís hafi verið tilbúin að útskrifa húsnæðið og gefa því fullkomið heilsufarsmat. Þurfti baráttu skólaráðs Fossvogsskóla og foreldra til að fá nánari skoðun og ég trúi því að við séum öll meðvituð um hver niðurstaða þeirra úttekta varð. Það var síðast í dag þar sem fjölmiðlar birtu myndir af loftræstikerfi skólans sem teknar voru við lok framkvæmda 2020 þar sem sjá má myglu og hefur verkfræðistofan EFLA bent á í minnisblaði sínu að framkvæmdirnar hafi ekki reynst fullnægjandi. Nú liggur fyrir að hálfum milljarði var varið í þær framkvæmdir. Hafa borgaryfirvöld gefið út að ekki skuli rífa húsnæðið heldur fara í enn frekari framkvæmdir en mun það duga til þess að börn veikist ekki lengur í Fossvogsskóla? Ekki má gleyma að starfsmenn Fossvogsskóla hafa þurft að takast á við mörg mjög erfið og krefjandi verkefni með börnum og foreldrum í kjölfarið á óheilnæmi húsnæðisins. Starfsmenn skólans hafa rétt eins og nemendur hans veikst vegna myglu og rakaskemmda í húsnæðinu. Það er ólíðandi að borgin bjóði ekki starfsmönnum upp á heilnæmt vinnu umhverfi, það hefur ekki síður verið brotið á þeim og þeir blekktir rétt eins og foreldrar. Nýlega tjáði borgarstjóri sig um málefni Fossvogsskóla og þakkaði starfsmönnum fyrir að halda uppi góðum skólabrag sem er algjör fyrra í samanburði við að starfsmenn skólans gáfu nýverið frá sér yfirlýsingu þar sem fram kemur að margir þeirra séu að hugsa sig til hreyfings og sjái ekki fram á að geta starfað í þessu umhverfi lengur. Alvarlegast finnst mér þó að eftir alla þá baráttu sem foreldrar hafa þurft að heyja til að fá áheyrn borgaryfirvalda hefur þeim ekki enn borist afsökunarbeiðni. Það er staðreynd að nemendur skólans hafa hlotið skaða af ástandinu og sum þeirra munu lifa við heilsubrest inní fullorðinsárin vegna aðstæðna í skólanum þeirra. Mig langar einnig að fá að tengja stöðu skólans við nýkynnta lýðheilsustefnu Reykjavíkurborgar sem vissulega er enn í vinnslu og þá helst þau gildi sem þar er að finna. Ég vitna í hugtak stefnunnar sem skilgreint er á eftirfarandi veg, „heilsa er líkamleg, andleg og félagsleg vellíðan en ekki einungis það að vera laus við sjúkdóma og örorku“. Vil ég einnig vitna í skilgreiningu hugtaksins jöfnuður samkvæmt stefnunni, „jöfnuður til heilsu snýst um að allir hafi jöfn tækifæri til að varðveita og bæta heilsu sína“. Í stefnunni er einnig tekið fram að hjá börnum og ungmennum sé grunnurinn sé lagður að framtíðarheilsu einstaklingsins en líkt og borgarstjóri sagði á borgarstjórnarfundi 1. júní 2021 missir maður mikið þegar maður missir heilsuna. Ég get með engu móti tengt framangreind hugtök og fullyrðingar stefnunnar við aðstæður barnanna í Fossvogsskóla heldur þvert á móti hefur verið gert lítið úr þeim heilsubresti sem foreldrar og starfsmenn hafa lengi reynt að benda á. Falla þessi börn utan stefnunnar? Það er mikinn lærdóm að draga af þessu máli sem er hvergi nærri lokið. Ég vona að borgaryfirvöld hætti með innantóm loforð til foreldra og starfsmanna um að gera eitthvað. Heldur þyrfti að axla ábyrgð, viðurkenna mistök og fyrst og fremst gera betur. Höfundur er varaborgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í borgarstjórn Reykjavíkur.
Skoðun Góður rekstur Mosfellsbæjar og framtíðin björt Halla Karen Kristjánsdóttir,Anna Sigríður Guðnadóttir ,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ráðherra mennta- og barnamála og ráðherra menningarmála Anna Klara Georgsdóttir skrifar
Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson skrifar
Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Hver á dómur að vera hjá ungmenni fyrir að fremja alvarlegt afbrot, jafnvel morð? Davíð Bergmann skrifar