Mygla í félagslegu íbúðarhúsnæði Reykjavíkurborgar Víðir Aðalsteinsson skrifar 3. maí 2022 15:00 Við heyrum reglulega af vandamálum tengdum myglu og raka í húsnæði á vegum Reykjavíkurborgar. Er umræðan þá aðallega tengd skólum og vellíðan barna og starfsmanna þar. En hvað um fjölskyldur sem eru í félagslegu húsnæði á vegum borgarinnar og af ýmsum ástæðum jafnvel föst þar? Er ástandið á íbúðunum þar bara í lagi? Allavega heyrum við lítið um það, fá mál sem rata í fjölmiðla ef nokkur og má því ætla að þar sé allt í stakasta lagi. En þar er líka pottur brotinn svo um munar. Undirritaður hafði ekki frekar en aðrir hugmynd um það, fyrr en hann fylgdist með hörmungarsögu fjölskyldu sem um árabil hefur búið í mygluðu og röku húsnæði. Um er að ræða 6 barna fjölskyldu sem benti á vandamálið fyrir mörgum árum síðan án árangurs, en var loks flutt í annað húsnæði á vegum borgarinnar þegar lögmaður var kallaður að málum. En þar tók ekki mikið betra við því í þeirri íbúð reyndist einnig mikill raki sem var staðfestur með mælingum. Samkvæmt nágrönnum þar og fyrri leigjanda þeirra íbúðar var ástandið búið að vera slæmt um langa hríð. Þegar umræða um þessi mál hafa komið upp er oft viðkvæði Reykjavíkurborgar að ekki sé talað um einstök mál. Þess vegna langar mig að benda lesendum greinarinnar á að kynna sér facebook síðu, en þar hafa nokkrir skjólstæðingar félagsbústaða sett inn sínar sögur sínar til að upplýsa hvort annað um stöðu sinna mála, veita stuðning og ráð. Því miður er það svo að margir þora hreinlega ekki að tjá sig opinberleg af ótta við að verða hent út, eitthvað sem þessir einstaklingar ættu ekki að hræðast og má spyrja hvað hefur orðið til þess, er það kannski eftir samskipti við starfsmenn félagsbústaða? Allavega þá velja þessir einstaklingar frekar að senda einkaskilaboð á þá sem standa að síðunni. Undirritaður gat ekki horft á aðgerðalaus og bauð fram aðstoð, sat fundi með félagsbústöðum og lögmönnum málsaðila. Þá sendi ég póst á borgarstjóra og borgarfulltrúa úr öllum flokkum. Sá eini sem svaraði var Sanna borgarfulltrúi og bað hún um leyfi til að senda erindið áfram, ekkert kom út úr því enda hún í minnihlutanum. Eftir það sem á undan er gengið í sögu fjölskyldunnar sem ég þekki til þá standa eftir ótal spurningar um þetta kerfi sem fellur undir velferðarnefnd en gæti þó allt eins fallið undir heilbrigðisnefnd þar sem fjölskyldumeðlimir hafa allir veikst, mismikið þó, en barn sem veiktist mest þurfti að leggjast inn á spítala af óþekktum ástæðum sem að öllum líkindum má rekja til myglu. Ég sem skattgreiðandi í Reykjavík blöskrar staðan í þessum málaflokki. Í samtölum mínum við fasteignasala kemur í ljós að félagsbústaðir telji sig geta fundið íbúðir á markaðnum á verði sem eru algerlega óraunhæft og ekki í takt við húsnæðissverð á markaði. Einnig hafa nágrannar bent á að ekki sé hugað nægjanlega að hljóðvist þegar lögð eru gólfefni í fjölbýlishúsum, heldur notaðir dúkar sem magna upp hávaða og valda nágrönnum miklu ónæði en það getur leitt af samskiptavandamál íbúa fjölbýlishúsa sérstaklega. Umrædd fjölskylda varð sem að fá sér lögfræðing með tilheyrandi kostnaði til að eitthvað yrði gert. Vegna ástand íbúðarinnar sem flutt var úr þurfti að henda mestöllu innbúi, en Félagsbústaðir telja sig ekki þurfa að bæta neinn kostnað. Það mál er komið til lögfræðings og ekki útséð hvar það endar. En eftir standa spurningar : Er félagsbústaðir óháð eigendum sínum? hvað skal halda þegar kosnir fulltrúar annað hvort geta ekki eða vilja ekki eða hafa með þessi mál að gera. Hvernig er stjórnskipulagi félagsbústaða háttað? Hvar liggur ábyrgð á ákvarðanatöku vegna slíkra mála og hvernig er unnið úr þeim athugasemdum sem ítrekað er komið á framfæri og eða ágreinings sem kemur upp milli leigjanda og félagsbústaða? Hvernig er viðhaldi háttað? Eru gerðar áætlanir í samræmi við upplýsingar á heimasíðu? Hvað verður um þær, því leigjendur sem ég kannast við kannast ekkert við viðhald svo það stenst varla í raun. Hvernig er gæðaeftirliti háttað og eru ekki gerðar þjónustukannanir eins og við þekkjum að gerðar eru víðast hvar í einkageiranum? Félagsbústöðum virðast ekki í raun annt um notendur þjónustunnar. Hver er ábyrgð Félagsbústaða / Borgarfulltrúa ef illa fer og notendur þjónustu veikjast illa eða jafnvel falla frá vegna sjúkdóma er tengjast myglu í húsnæði borgarinnar? Við útsvarsgreiðendur gerum kröfu á að fjármennum verði ekki sóað, þeir sem til þekkja vita að með því að bregðast strax við ábendingum getur komið í veg fyrir að vandamál verði meira en það þarf að vera. Nú er komið að borgarstjórnarkosningum. Borgarfulltrúar allra flokka vissu s.s. af málinu og sýndu því fálæti og þeir flokkar sem kenna sig við velferð hafa gjaldfellt það orð í mínum huga. Ég mun ekki láta blekkjast aftur þegar ég fer í kjörklefann. Það getur varla talist til velferðar þegar notendur félagsþjónustu búa við raka og myglu. Afleiðingar geta orðið alvarlegar eins og dæmin sanna. Ég vona að þessi grein komist á dagskrá fjölmiðla fyrir kosningar og þeir borgarfulltrúar sem nái kjöri bretti í framhaldinu upp ermar og taki á þessu máli sem að mínu mati er svartur blettur á borginni okkar. Höfundur er viðskiptastjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mygla Skoðun: Kosningar 2022 Reykjavík Félagsmál Mest lesið Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson Skoðun Skoðun Skoðun Ofbeldislaust ævikvöld Gestur Pálsson skrifar Skoðun Er það þjóðremba að vilja tala sama tungumál? Jasmina Vajzović skrifar Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Óður til frábæra fólksins Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Djíbútí norðursins Sæunn Gísladóttir skrifar Skoðun Þegar veikindi mæta vantrú Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Öll börn eiga að geta tekið þátt Þorvaldur Davíð Kristjánsson skrifar Skoðun Krónan úthlutar ekki byggingalóðum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn krefst vísinda – ekki tilfinninga Liv Åse Skarstad skrifar Skoðun Fimm skipstjórar en engin við stýrið Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Fermingarbörn, sjálfsfróun og frjálslyndisfíkn Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Ekki framfærsla í skilningi laga Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Evra vs. króna. Áhugaverð viðbrögð við ótrúlegum vaxtamun Dagur B. Eggertsson skrifar Skoðun Hverjar eru hinar raunverulegu afætur? Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vændi og opin umræða Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Jesú er hot! Þorsteinn Jakob Klemenzson skrifar Skoðun Kíkt í húsnæðispakkann Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Óbærilegur ómöguleiki íslenskrar krónu Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Íslenskir Trumpistar Andri Þorvarðarson skrifar Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar Skoðun Í hvað á orkan að fara? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Vegatálmar á skólagöngunni Birna Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Þegar Evrópa fer á hnén og kallar það vináttu Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hvað var RÚV að hvítþvo – og til hvers? Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Stjórnvöld mega ekki klúðra nýju vaxtaviðmiði Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Að vera húsbyggjandi Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hærri vörugjöld, lægri samkeppnishæfni Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Að einfalda veruleikann og breyta öllu í pólitískt fóður Martha Árnadóttir skrifar Sjá meira
Við heyrum reglulega af vandamálum tengdum myglu og raka í húsnæði á vegum Reykjavíkurborgar. Er umræðan þá aðallega tengd skólum og vellíðan barna og starfsmanna þar. En hvað um fjölskyldur sem eru í félagslegu húsnæði á vegum borgarinnar og af ýmsum ástæðum jafnvel föst þar? Er ástandið á íbúðunum þar bara í lagi? Allavega heyrum við lítið um það, fá mál sem rata í fjölmiðla ef nokkur og má því ætla að þar sé allt í stakasta lagi. En þar er líka pottur brotinn svo um munar. Undirritaður hafði ekki frekar en aðrir hugmynd um það, fyrr en hann fylgdist með hörmungarsögu fjölskyldu sem um árabil hefur búið í mygluðu og röku húsnæði. Um er að ræða 6 barna fjölskyldu sem benti á vandamálið fyrir mörgum árum síðan án árangurs, en var loks flutt í annað húsnæði á vegum borgarinnar þegar lögmaður var kallaður að málum. En þar tók ekki mikið betra við því í þeirri íbúð reyndist einnig mikill raki sem var staðfestur með mælingum. Samkvæmt nágrönnum þar og fyrri leigjanda þeirra íbúðar var ástandið búið að vera slæmt um langa hríð. Þegar umræða um þessi mál hafa komið upp er oft viðkvæði Reykjavíkurborgar að ekki sé talað um einstök mál. Þess vegna langar mig að benda lesendum greinarinnar á að kynna sér facebook síðu, en þar hafa nokkrir skjólstæðingar félagsbústaða sett inn sínar sögur sínar til að upplýsa hvort annað um stöðu sinna mála, veita stuðning og ráð. Því miður er það svo að margir þora hreinlega ekki að tjá sig opinberleg af ótta við að verða hent út, eitthvað sem þessir einstaklingar ættu ekki að hræðast og má spyrja hvað hefur orðið til þess, er það kannski eftir samskipti við starfsmenn félagsbústaða? Allavega þá velja þessir einstaklingar frekar að senda einkaskilaboð á þá sem standa að síðunni. Undirritaður gat ekki horft á aðgerðalaus og bauð fram aðstoð, sat fundi með félagsbústöðum og lögmönnum málsaðila. Þá sendi ég póst á borgarstjóra og borgarfulltrúa úr öllum flokkum. Sá eini sem svaraði var Sanna borgarfulltrúi og bað hún um leyfi til að senda erindið áfram, ekkert kom út úr því enda hún í minnihlutanum. Eftir það sem á undan er gengið í sögu fjölskyldunnar sem ég þekki til þá standa eftir ótal spurningar um þetta kerfi sem fellur undir velferðarnefnd en gæti þó allt eins fallið undir heilbrigðisnefnd þar sem fjölskyldumeðlimir hafa allir veikst, mismikið þó, en barn sem veiktist mest þurfti að leggjast inn á spítala af óþekktum ástæðum sem að öllum líkindum má rekja til myglu. Ég sem skattgreiðandi í Reykjavík blöskrar staðan í þessum málaflokki. Í samtölum mínum við fasteignasala kemur í ljós að félagsbústaðir telji sig geta fundið íbúðir á markaðnum á verði sem eru algerlega óraunhæft og ekki í takt við húsnæðissverð á markaði. Einnig hafa nágrannar bent á að ekki sé hugað nægjanlega að hljóðvist þegar lögð eru gólfefni í fjölbýlishúsum, heldur notaðir dúkar sem magna upp hávaða og valda nágrönnum miklu ónæði en það getur leitt af samskiptavandamál íbúa fjölbýlishúsa sérstaklega. Umrædd fjölskylda varð sem að fá sér lögfræðing með tilheyrandi kostnaði til að eitthvað yrði gert. Vegna ástand íbúðarinnar sem flutt var úr þurfti að henda mestöllu innbúi, en Félagsbústaðir telja sig ekki þurfa að bæta neinn kostnað. Það mál er komið til lögfræðings og ekki útséð hvar það endar. En eftir standa spurningar : Er félagsbústaðir óháð eigendum sínum? hvað skal halda þegar kosnir fulltrúar annað hvort geta ekki eða vilja ekki eða hafa með þessi mál að gera. Hvernig er stjórnskipulagi félagsbústaða háttað? Hvar liggur ábyrgð á ákvarðanatöku vegna slíkra mála og hvernig er unnið úr þeim athugasemdum sem ítrekað er komið á framfæri og eða ágreinings sem kemur upp milli leigjanda og félagsbústaða? Hvernig er viðhaldi háttað? Eru gerðar áætlanir í samræmi við upplýsingar á heimasíðu? Hvað verður um þær, því leigjendur sem ég kannast við kannast ekkert við viðhald svo það stenst varla í raun. Hvernig er gæðaeftirliti háttað og eru ekki gerðar þjónustukannanir eins og við þekkjum að gerðar eru víðast hvar í einkageiranum? Félagsbústöðum virðast ekki í raun annt um notendur þjónustunnar. Hver er ábyrgð Félagsbústaða / Borgarfulltrúa ef illa fer og notendur þjónustu veikjast illa eða jafnvel falla frá vegna sjúkdóma er tengjast myglu í húsnæði borgarinnar? Við útsvarsgreiðendur gerum kröfu á að fjármennum verði ekki sóað, þeir sem til þekkja vita að með því að bregðast strax við ábendingum getur komið í veg fyrir að vandamál verði meira en það þarf að vera. Nú er komið að borgarstjórnarkosningum. Borgarfulltrúar allra flokka vissu s.s. af málinu og sýndu því fálæti og þeir flokkar sem kenna sig við velferð hafa gjaldfellt það orð í mínum huga. Ég mun ekki láta blekkjast aftur þegar ég fer í kjörklefann. Það getur varla talist til velferðar þegar notendur félagsþjónustu búa við raka og myglu. Afleiðingar geta orðið alvarlegar eins og dæmin sanna. Ég vona að þessi grein komist á dagskrá fjölmiðla fyrir kosningar og þeir borgarfulltrúar sem nái kjöri bretti í framhaldinu upp ermar og taki á þessu máli sem að mínu mati er svartur blettur á borginni okkar. Höfundur er viðskiptastjóri.
Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun
Skoðun „Íslendingar elska fábjána og vona að þeir geti orðið ráðherrar“ Jakob Bragi Hannesson skrifar
Skoðun Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Bætt staða stúdenta - en verkefninu ekki lokið Kolbrún Halldórsdóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun „Sofðu rótt í alla nótt“ – Um stöðu íslenskunnar, lestrarmenningu og ákall til okkar sjálfra Gunnar Már Gunnarsson skrifar
Nærri 50 ára starf Jarðhitaskóla GRÓ hefur skilað miklum árangri Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun