Strætó þarf að taka handbremsubeygju Ragnhildur Alda M. Vilhjálmsdóttir skrifar 1. desember 2023 09:31 Uppskriftin af velheppnuðum strætisvagnasamgöngum er alls ekki flókin. Þú þarft: allflestar biðstöðvar séu í mest 5 mínútna fjarlægð, vagnarnir komi á 10 mínútna fresti, stundvísi, hóflegt gjald og að það taki ekki alltof langan tíma að ferðast með Strætó miðað við aðra ferðamáta. Leiðakerfið sjálft þarf svo að vera viðunandi auk tækni sem styður við markmiðin og útkoman verður farsælt fyrirkomulag almenningssamgangna. Þróunin hjá Strætó hefur verið frekar í þá átt að minnka þjónustuna svo sem fækkun biðstöðva í úthverfunum, lengri bið eftir næsta vagni, hækkun fargjaldsins, nýtt greiðslukerfi sem bilar í helmingi tilfella, eða óstundvísir vagnar sem eru ýmist of snemma eða of seint á ferð. Þetta er uppskriftin að vonlausu strætisvagnakerfi og þá duga dýrar markaðsherferðir Strætó skammt því reynslan kennir nýjum farþegum að forðast Strætó. Hvers eiga farþegar að gjalda? Það sést á nýjasta útspili Strætó að vera með vagnverði sem ganga um og sekta fólk í vögnunum sem getur ekki sýnt fram á greiðslu að Strætó er í mikilli afneitun. Langalgengasta umkvörtunarefni farþega er vegna greiðsluappsins Klapp sem bilar í tíma og ótíma og ekki er Klappkortið mikið skárra. Vegna tafanna sem því fylgja hafa sumir vagnstjórar bara hleypt farþegum í Klappvanda um borð, sem eru hárrétt viðbrögð. Enda mikilvægara að halda í þá farþega sem enn hætta sér í vagnanna frekar en að sparka fólki út alla daga. En hvernig bregðast stjórnendur Strætó við þessu? Ekki með því að fleygja Klapp appinu og taka bara upp einfalt posakerfi við biðstöðvar. Nei, þeirra lausn er að halda í ónýta kerfið og sekta og kasta óheppnum farþegum út úr vögnunum í staðinn. Talandi um að byrja á öfugum enda. Nú hefur vinstri meirihluti Samfylkingarinnar, Pírata, Viðreisnar og ýmist Vinstri grænna eða Framsóknar verið við stjórnvölinn í Reykjavík og stjórn Strætó í 15 ár. Allir þessir flokkar státa sig af því að vera sérlegir styðjendur almenningssamgangna, sem stenst enga skoðun þegar verkin eru látin tala. Þegar allt er alltaf öðrum að kenna Þrátt fyrir árlegar yfirlýsingar um sterkan fjárhag borgarinnar neita meirihlutaflokkarnir að setja krónu meira í Strætó. Því þeim finnst að ríkið, sem rekur m.a. heilbrigðiskerfið, löggæsluna og menntakerfið og hefur nýlega veitt ríflega fjárstyrki vegna Covid og náttúruhamfara í Grindavík, eigi líka að fjármagna vandræðaganginn við rekstur Strætó. Þar til það gerist er ríkinu kennt um hversu Strætó sé lélegur og óstjórnin látin ráða för í rekstrinum. Sömuleiðis skreyta þessir flokkar sig með Borgarlínu en fást þó hvorki til að greiða fyrir Borgarlínuna né rekstur hennar, því ríkið á að gera það líka. Svo fellir meirihlutinn nánast allar tillögur Sjálfstæðismanna um að bæta Strætó því síðan 2018 hefur Borgarlínan átt að leysa vandann. Sumir borgarfulltrúar meirihlutans hafa svo brugðið á það ráð að kenna Sjálfstæðismönnum um óvinsældir Strætó, þeir séu alltaf að tala Strætó niður. Að hlusta á farþega kvarta undan lélegri þjónustu og aðgerðarleysi er sem sagt ástæða þess að þjónustan sé svona léleg samkvæmt þessum borgarfulltrúum. Það er einnig áberandi orðræða hjá meirihlutaflokkunum að hin sveitarfélögin þar sem Sjálfstæðisflokkurinn situr í meirihluta standi í vegi fyrir bættum Strætó. Nú fer meirihlutinn með umboð fyrir 60% eignarhlut í Strætó og ræður flestu sem hann vill og því hljóta þetta að vera mjög dapurleg tíðindi fyrir kjósendur meirihlutaflokkana í borginni að forysta þeirra sé svona getulaus í valdastól. Strætó er fastur í vítahring Það er ekkert mál fyrir stjórnmálamenn að lofa öllu fögru þegar aðrir eiga að taka reikninginn en þá gerist yfirleitt lítið. Því hafa meirihlutaflokkarnir sett mikinn metnað í að firra sig ábyrgð þrátt fyrir að láta kjósa sig í ábyrgðarstöður. Eftir höfðinu dansa limirnir og því kemur ekki á óvart að nú eigi að ráða vagnverði þrátt fyrir síbilandi greiðsluapp og setja þar með farþega í vonlausa stöðu. Með þessu fækkar farþegum enn frekar og tekjurnar lækka samfara auknum kostnaði sem leiðir til samdráttar í leiðakerfinu og vítahringurinn heldur áfram. Mitt rekstrarráð til Strætó er að hætta snarlega að eyða peningum í Klapp. Það er bara sokkinn kostnaður og að reyna rétta það app við er ávísun á meiri tíma- og peningasóun. Það sama gildir fyrir allar markaðsherferðir og launakostnað vegna nýrra vagnvarða á meðan þetta app er enn í notkun og þjónustan er svona óáreiðanleg. Þeim peningum væri miklu betur varið í nýtt greiðslukerfi líkt og það sem öll lönd í kringum okkur nota. Það þarf handbremsubeygju ef Strætó á að komast á rétta braut ekki vagnverði. Höfundur er borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnhildur Alda María Vilhjálmsdóttir Strætó Samgöngur Reykjavík Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson Skoðun Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hættulegustu tækin í umferðinni Eva Hauksdóttir skrifar Skoðun Hvað myndi Sesselja segja? Hallbjörn V. Fríðhólm skrifar Skoðun Vaxtastefna Seðlabankans – á kostnað launafólks Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson skrifar Skoðun Íhlutun Bandaríkjanna í Venesúela: Auðlindaránið í heimsvaldastefnunni og hræsnin í „stríðinu gegn fíkniefnum“ Sæþór Benjamín Randalsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit við Ísland? Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir skrifar Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson skrifar Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann skrifar Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Farsæl framfaraskref á Sólheimum Sigurjón Örn Þórsson skrifar Skoðun Austurland – þrælanýlenda Íslands Björn Ármann Ólafsson skrifar Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar Skoðun Atvinnustefna er alvöru mál Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun 1984 og Hunger Games á sama sviðinu Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi aukinnar verndunar hafsvæða og leiðrétting Hrönn Egilsdóttir skrifar Skoðun Betri leið til einföldunar regluverks Pétur Halldórsson skrifar Skoðun Af Millet-úlpum og öldrunarmálum Þröstur V. Söring skrifar Skoðun Charlie og sjúkleikaverksmiðjan Guðjón Eggert Agnarsson skrifar Skoðun Nú þarf bæði sleggju og vélsög Trausti Hjálmarsson,Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Nútímaviðskipti og lögin sem gleymdist að uppfæra Fróði Steingrímsson skrifar Sjá meira
Uppskriftin af velheppnuðum strætisvagnasamgöngum er alls ekki flókin. Þú þarft: allflestar biðstöðvar séu í mest 5 mínútna fjarlægð, vagnarnir komi á 10 mínútna fresti, stundvísi, hóflegt gjald og að það taki ekki alltof langan tíma að ferðast með Strætó miðað við aðra ferðamáta. Leiðakerfið sjálft þarf svo að vera viðunandi auk tækni sem styður við markmiðin og útkoman verður farsælt fyrirkomulag almenningssamgangna. Þróunin hjá Strætó hefur verið frekar í þá átt að minnka þjónustuna svo sem fækkun biðstöðva í úthverfunum, lengri bið eftir næsta vagni, hækkun fargjaldsins, nýtt greiðslukerfi sem bilar í helmingi tilfella, eða óstundvísir vagnar sem eru ýmist of snemma eða of seint á ferð. Þetta er uppskriftin að vonlausu strætisvagnakerfi og þá duga dýrar markaðsherferðir Strætó skammt því reynslan kennir nýjum farþegum að forðast Strætó. Hvers eiga farþegar að gjalda? Það sést á nýjasta útspili Strætó að vera með vagnverði sem ganga um og sekta fólk í vögnunum sem getur ekki sýnt fram á greiðslu að Strætó er í mikilli afneitun. Langalgengasta umkvörtunarefni farþega er vegna greiðsluappsins Klapp sem bilar í tíma og ótíma og ekki er Klappkortið mikið skárra. Vegna tafanna sem því fylgja hafa sumir vagnstjórar bara hleypt farþegum í Klappvanda um borð, sem eru hárrétt viðbrögð. Enda mikilvægara að halda í þá farþega sem enn hætta sér í vagnanna frekar en að sparka fólki út alla daga. En hvernig bregðast stjórnendur Strætó við þessu? Ekki með því að fleygja Klapp appinu og taka bara upp einfalt posakerfi við biðstöðvar. Nei, þeirra lausn er að halda í ónýta kerfið og sekta og kasta óheppnum farþegum út úr vögnunum í staðinn. Talandi um að byrja á öfugum enda. Nú hefur vinstri meirihluti Samfylkingarinnar, Pírata, Viðreisnar og ýmist Vinstri grænna eða Framsóknar verið við stjórnvölinn í Reykjavík og stjórn Strætó í 15 ár. Allir þessir flokkar státa sig af því að vera sérlegir styðjendur almenningssamgangna, sem stenst enga skoðun þegar verkin eru látin tala. Þegar allt er alltaf öðrum að kenna Þrátt fyrir árlegar yfirlýsingar um sterkan fjárhag borgarinnar neita meirihlutaflokkarnir að setja krónu meira í Strætó. Því þeim finnst að ríkið, sem rekur m.a. heilbrigðiskerfið, löggæsluna og menntakerfið og hefur nýlega veitt ríflega fjárstyrki vegna Covid og náttúruhamfara í Grindavík, eigi líka að fjármagna vandræðaganginn við rekstur Strætó. Þar til það gerist er ríkinu kennt um hversu Strætó sé lélegur og óstjórnin látin ráða för í rekstrinum. Sömuleiðis skreyta þessir flokkar sig með Borgarlínu en fást þó hvorki til að greiða fyrir Borgarlínuna né rekstur hennar, því ríkið á að gera það líka. Svo fellir meirihlutinn nánast allar tillögur Sjálfstæðismanna um að bæta Strætó því síðan 2018 hefur Borgarlínan átt að leysa vandann. Sumir borgarfulltrúar meirihlutans hafa svo brugðið á það ráð að kenna Sjálfstæðismönnum um óvinsældir Strætó, þeir séu alltaf að tala Strætó niður. Að hlusta á farþega kvarta undan lélegri þjónustu og aðgerðarleysi er sem sagt ástæða þess að þjónustan sé svona léleg samkvæmt þessum borgarfulltrúum. Það er einnig áberandi orðræða hjá meirihlutaflokkunum að hin sveitarfélögin þar sem Sjálfstæðisflokkurinn situr í meirihluta standi í vegi fyrir bættum Strætó. Nú fer meirihlutinn með umboð fyrir 60% eignarhlut í Strætó og ræður flestu sem hann vill og því hljóta þetta að vera mjög dapurleg tíðindi fyrir kjósendur meirihlutaflokkana í borginni að forysta þeirra sé svona getulaus í valdastól. Strætó er fastur í vítahring Það er ekkert mál fyrir stjórnmálamenn að lofa öllu fögru þegar aðrir eiga að taka reikninginn en þá gerist yfirleitt lítið. Því hafa meirihlutaflokkarnir sett mikinn metnað í að firra sig ábyrgð þrátt fyrir að láta kjósa sig í ábyrgðarstöður. Eftir höfðinu dansa limirnir og því kemur ekki á óvart að nú eigi að ráða vagnverði þrátt fyrir síbilandi greiðsluapp og setja þar með farþega í vonlausa stöðu. Með þessu fækkar farþegum enn frekar og tekjurnar lækka samfara auknum kostnaði sem leiðir til samdráttar í leiðakerfinu og vítahringurinn heldur áfram. Mitt rekstrarráð til Strætó er að hætta snarlega að eyða peningum í Klapp. Það er bara sokkinn kostnaður og að reyna rétta það app við er ávísun á meiri tíma- og peningasóun. Það sama gildir fyrir allar markaðsherferðir og launakostnað vegna nýrra vagnvarða á meðan þetta app er enn í notkun og þjónustan er svona óáreiðanleg. Þeim peningum væri miklu betur varið í nýtt greiðslukerfi líkt og það sem öll lönd í kringum okkur nota. Það þarf handbremsubeygju ef Strætó á að komast á rétta braut ekki vagnverði. Höfundur er borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins.
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Skoðun Íhlutun Bandaríkjanna í Venesúela: Auðlindaránið í heimsvaldastefnunni og hræsnin í „stríðinu gegn fíkniefnum“ Sæþór Benjamín Randalsson skrifar
Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal skrifar
Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal skrifar
Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa skrifar
Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson skrifar
Skoðun Gervigreindin stöðluð - öryggisins vegna Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar
Skoðun Frelsi, framtíð og vistvænar samgöngur: Hvers vegna Ísland þarf að hugsa stærra Sigurborg Ósk Haraldsdóttir skrifar
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun