Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar 28. maí 2025 15:32 Með vaxandi áhyggjum fylgist ég með stöðu túlkaþjónustu á Íslandi – sérstaklega í opinbera geiranum. Nýlega birtist grein eftir Birtu Ragnheiðardóttur Imsland, sérfræðing á þessu sviði, sem sýnir skýrt að þrátt fyrir mikilvægi samfélagstúlka hefur enn ekki verið komið á neinum lagaramma né gæðaviðmiðum fyrir þetta starf. Í dag búa þúsundir innflytjenda á Íslandi og þeim fjölgar stöðugt. Það er eðlilegt að eftirspurn eftir faglegri túlkun aukist samhliða, sérstaklega á sviðum eins og heilbrigðisþjónustu, menntun, félagsþjónustu og réttarkerfinu. Samt starfa túlkar innan algjörs lagalegs tómarúms. Þeir hafa engin stéttarfélög sem gæta hagsmuna þeirra. Það eru engin skilgreind launaviðmið eða vernduð réttindi. Meira að segja fólk sem hefur lokið háskólanámi í túlkun nýtur engra verndarlaga, og menntunin skilar sér ekki í betri starfsskilyrðum eða hærri launum. Því kemur ekki á óvart að fáir kjósa að fjárfesta í dýru námi á þessu sviði þar sem það veitir engan raunverulegan ávinning. Afleiðingin er sú að yfir markaðinn flæðir fólk sem kann tvo tungumálaog býður fram túlkaþjónustu án viðeigandi hæfni. Þetta ógnar gæðum opinberrar þjónustu og – það sem verra er – öryggi þeirra sem reiða sig á skýr og nákvæm samskipti: sjúklingar, foreldrar, börn í skólum og einstaklingar í viðkvæmri stöðu. Af hverju er engin eftirlit með þessu? Af hverju leyfum við að túlkaþjónusta – sem er lykilþáttur í fjöltyngdu samfélagi – sé rekin án neinna gæðaviðmiða? Af hverju ber engin ríkisstofnun ábyrgð á þessu vaxandi vandamáli? Í greininni sem vitnað er til kemur skýrt fram að túlkar eru ekki gangandi orðabækur – þeir eru fagmenn sem þurfa mikla hæfni og sérþekkingu. Ég beini nú ákalli til stjórnvalda: Tími er kominn til að taka á þessu – af alvöru. Við þurfum: skýrar hæfniskröfur fyrir samfélagstúlka, opinbert skráningarkerfi fyrir túlka sem uppfylla viðmið, sanngjörn og verðug laun fyrir faglega túlka, lagaramma og stofnanir sem hafa eftirlit með gæðum túlkaþjónustu, pólitíska viðurkenningu á túlkun sem nauðsynlegum þætti í nútíma, fjölmenningarlegu samfélagi, skýra opinbera stefnu varðandi menntamál túlka Ef íslenska ríkið vill vera opið, nútímalegt og réttlátt samfélag – þá verður það að tryggja gæði samskipta við alla íbúa. Og það er ómögulegt án faglegra túlka. En þetta snýst ekki eingöngu um gæði – heldur einnig fjármál. Eins og höfundur greinarinnar bendir réttilega á, myndi lagasetning og skýr stefna um samfélagstúlkun stuðla að auknu fjármálalegu gagnsæi. Ef fagið væri fellt undir formlegt eftirlitskerfi, væri hver króna sem veitt er til þessarar þjónustu skráð og hægt að rekja. Opinberar stofnanir vissu nákvæmlega hvert fjármagnið færi – þær gætu ráðstafað fjármunum betur, skipulagt fjárhagsáætlanir, forðast sóun og tryggt jafnan aðgang að faglegri þjónustu. Í dag neyðast margar stofnanir til að færa fjármagn frá öðrum nauðsynlegum verkefnum yfir í brýna túlkaþjónustu. Þetta truflar grunnstarfsemi þeirra – og samt er túlkunin oft ábótavant. Skortur á kerfi leiðir til meiri óreiðu og hærri kostnaðar til lengri tíma litið. Því beini ég ákalli til stjórnvalda og allra sem taka ákvarðanir: Það er kominn tími til að taka samfélagstúlkun föstum tökum – með kerfisbundnum og varanlegum lausnum. Við þurfum stofnun sem ber ábyrgð á þessu sviði – sem mótar heildarstefnu, úthlutar fjármagni og hefur virkt eftirlit. Aðeins þannig getur Ísland talist nútímalegt, réttlátt og samþætt samfélag. Tími er kominn til að hætta viðbúningslausum aðgerðum og ábyrgðarleysi. Tími er kominn til að stofna opinbert apparat sem tekur samfélagstúlkun alvarlega. Þetta snýst ekki um skammtímaverkefni, heldur varanlega kerfisbreytingu. Því túlkar eru þegar hér – þeir vinna á hverjum degi, á sjúkrahúsum, í skólum, í opinberum stofnunum. Við getum ekki lengur látið eins og starf þeirra skipti ekki máli. Höfundur er formaður Félags túlka á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hjálp, barnið mitt spilar Roblox! Kristín Magnúsdóttir skrifar Skoðun Líkindi með guðstrú og djöflatrú Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Ævinlega þakkláti flóttamaðurinn Zeljka Kristín Klobucar skrifar Skoðun Vér vesalingar Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Leikrit Landsvirkjunar Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Svona eða hinsegin, hvert okkar verður næst? Unnar Geir Unnarsson skrifar Skoðun Reynisfjara og mannréttindasáttmáli Evrópu Róbert R. Spanó skrifar Skoðun Að hlúa að foreldrum: Forvörn sem skiptir máli Áróra Huld Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ákall til íslenskra stjórnmálamanna Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Þurfum við virkilega „leyniþjónustu”? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Væri ekki hlaupið út aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Gervigreind fyrir alla — en fyrir hvern í raun? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Hefur ítrekað hótað okkur áður Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar Skoðun Bandaríkin voru alltaf vondi kallinn Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Erum við á leiðinni í hnífavesti? Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar Skoðun Kæfandi klámhögg sveitarstjóra Jón Trausti Reynisson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Einar Freyr Elínarson skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Sjá meira
Með vaxandi áhyggjum fylgist ég með stöðu túlkaþjónustu á Íslandi – sérstaklega í opinbera geiranum. Nýlega birtist grein eftir Birtu Ragnheiðardóttur Imsland, sérfræðing á þessu sviði, sem sýnir skýrt að þrátt fyrir mikilvægi samfélagstúlka hefur enn ekki verið komið á neinum lagaramma né gæðaviðmiðum fyrir þetta starf. Í dag búa þúsundir innflytjenda á Íslandi og þeim fjölgar stöðugt. Það er eðlilegt að eftirspurn eftir faglegri túlkun aukist samhliða, sérstaklega á sviðum eins og heilbrigðisþjónustu, menntun, félagsþjónustu og réttarkerfinu. Samt starfa túlkar innan algjörs lagalegs tómarúms. Þeir hafa engin stéttarfélög sem gæta hagsmuna þeirra. Það eru engin skilgreind launaviðmið eða vernduð réttindi. Meira að segja fólk sem hefur lokið háskólanámi í túlkun nýtur engra verndarlaga, og menntunin skilar sér ekki í betri starfsskilyrðum eða hærri launum. Því kemur ekki á óvart að fáir kjósa að fjárfesta í dýru námi á þessu sviði þar sem það veitir engan raunverulegan ávinning. Afleiðingin er sú að yfir markaðinn flæðir fólk sem kann tvo tungumálaog býður fram túlkaþjónustu án viðeigandi hæfni. Þetta ógnar gæðum opinberrar þjónustu og – það sem verra er – öryggi þeirra sem reiða sig á skýr og nákvæm samskipti: sjúklingar, foreldrar, börn í skólum og einstaklingar í viðkvæmri stöðu. Af hverju er engin eftirlit með þessu? Af hverju leyfum við að túlkaþjónusta – sem er lykilþáttur í fjöltyngdu samfélagi – sé rekin án neinna gæðaviðmiða? Af hverju ber engin ríkisstofnun ábyrgð á þessu vaxandi vandamáli? Í greininni sem vitnað er til kemur skýrt fram að túlkar eru ekki gangandi orðabækur – þeir eru fagmenn sem þurfa mikla hæfni og sérþekkingu. Ég beini nú ákalli til stjórnvalda: Tími er kominn til að taka á þessu – af alvöru. Við þurfum: skýrar hæfniskröfur fyrir samfélagstúlka, opinbert skráningarkerfi fyrir túlka sem uppfylla viðmið, sanngjörn og verðug laun fyrir faglega túlka, lagaramma og stofnanir sem hafa eftirlit með gæðum túlkaþjónustu, pólitíska viðurkenningu á túlkun sem nauðsynlegum þætti í nútíma, fjölmenningarlegu samfélagi, skýra opinbera stefnu varðandi menntamál túlka Ef íslenska ríkið vill vera opið, nútímalegt og réttlátt samfélag – þá verður það að tryggja gæði samskipta við alla íbúa. Og það er ómögulegt án faglegra túlka. En þetta snýst ekki eingöngu um gæði – heldur einnig fjármál. Eins og höfundur greinarinnar bendir réttilega á, myndi lagasetning og skýr stefna um samfélagstúlkun stuðla að auknu fjármálalegu gagnsæi. Ef fagið væri fellt undir formlegt eftirlitskerfi, væri hver króna sem veitt er til þessarar þjónustu skráð og hægt að rekja. Opinberar stofnanir vissu nákvæmlega hvert fjármagnið færi – þær gætu ráðstafað fjármunum betur, skipulagt fjárhagsáætlanir, forðast sóun og tryggt jafnan aðgang að faglegri þjónustu. Í dag neyðast margar stofnanir til að færa fjármagn frá öðrum nauðsynlegum verkefnum yfir í brýna túlkaþjónustu. Þetta truflar grunnstarfsemi þeirra – og samt er túlkunin oft ábótavant. Skortur á kerfi leiðir til meiri óreiðu og hærri kostnaðar til lengri tíma litið. Því beini ég ákalli til stjórnvalda og allra sem taka ákvarðanir: Það er kominn tími til að taka samfélagstúlkun föstum tökum – með kerfisbundnum og varanlegum lausnum. Við þurfum stofnun sem ber ábyrgð á þessu sviði – sem mótar heildarstefnu, úthlutar fjármagni og hefur virkt eftirlit. Aðeins þannig getur Ísland talist nútímalegt, réttlátt og samþætt samfélag. Tími er kominn til að hætta viðbúningslausum aðgerðum og ábyrgðarleysi. Tími er kominn til að stofna opinbert apparat sem tekur samfélagstúlkun alvarlega. Þetta snýst ekki um skammtímaverkefni, heldur varanlega kerfisbreytingu. Því túlkar eru þegar hér – þeir vinna á hverjum degi, á sjúkrahúsum, í skólum, í opinberum stofnunum. Við getum ekki lengur látið eins og starf þeirra skipti ekki máli. Höfundur er formaður Félags túlka á Íslandi.
Skoðun Við þurfum ekki að loka landinu – við þurfum að opna augun Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Þjóðaratkvæðagreiðsla vegna umsóknar um aðild að ESB er stjórnsýslugrín! Júlíus Valsson skrifar
Skoðun Ákall til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra að standa við gefin loforð Laura Sólveig Lefort Scheefer,Snorri Hallgrímsson,Sigurlaug Eir Beck Þórsdóttir,Jóhanna Malen Skúladóttir,Ida Karólína Harris,Antonia Hamann,Julien Nayet-Pelletier skrifar
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar